Ἡ δημοσία ζωὴ ἔχει σχεδὸν πλήρως ἀποδιοργανωθῇ καὶ τοῦτο εἶναι πλέον ἡλίου φαεινότερον.
Ἡ ἀντίδρασις τῶν πολιτῶν εἶναι νὰ συμμετάσχουν εἰς ἠλεκτρονικὰ βήματα καὶ νὰ συζητήσουν τα τεκταινόμενα , νὰ ἐκθέσουν τὰς ἀπόψεις των, νὰ ἀντιπαρατεθοῦν ἤ νὰ συμφωνήσουν.
Πάντες ὅμως ἀναζητοῦντες λύσεις εἰς ἀγωνιώδη ἐρωτήματα ἐπιβιώσεως.
Συνήθως τὰ ἠλεκτρονικὰ βήματα προσφέρονται ἀπὸ ἐφημερίδας καὶ λοιπὰ ἔντυπα καὶ εἰς ὡρισμένας περιπτώσεις ὅπως ἡ ἰδικὴ μου εἰς ἠλεκτρονικὸν βῆμα μεγάλης οἰκονομικῆς ἐφημερίδος, χρησιμοποιοῦνται πρὸς μετάδοσιν γνώσεων αἱ ὁποῖαι θὰ ἦτο δυνατὸν νὰ διευκολύνουν τὴν ἐπιβίωσιν τῶν συμμετεχόντων. Ἐπρόκειτο περὶ μιᾶς ἀποπείρας αὐτοοργανώσεως καὶ αὐτοδιδασκαλίας ἡ ὁποία ἐφιλοδόξησα νὰ ἀποτελέσῃ κατ' ἀρχὰς καταφύγιον καὶ ἐν συνεχείᾳ ἐφαλτήριον τῶν συμμετεχόντων πρὸς ἀποτελεσματικὴν καὶ τελεσσφόρον δρᾶσιν εἰς τὴν δημοσίαν ζωὴν, ἑδραζομένης ἐπὶ ἰσχυρᾶς καὶ ἐντίμου οἰκονομικῆς βάσεως μέσῳ συμμετοχῆς εἰς τὰς ἀγορὰς.
Ἐθεώρουν καὶ θεωρῶ ὅτι ἡ κατ'ἐπάγγελμα ἐνασχόλησις μὲ τὸ ἀντικείμενον εἶναι ἕνα ἐκ τῶν ἐλαχίστων ἐπαγγελμάτων, έξαιρουμένων ἐκείνων τῆς πρωτογενοῦς παραγωγῆς ὡς λ.χ. ἀγρότης, κτηνοτρόφος κλπ τὰ ὁποῖα προσφέρουν ἀνεξαρτησίαν σκέψεως καὶ δράσεως καὶ συνδυάζουν ἐνσωμάτωσιν γνώσεων τῆς ἱστορίας, ἀνθρωπολογίας, οἰκονομικῶν καὶ τῶν θετικῶν ἐπιστημῶν ἐν γένει. Ἡ ἐναλλακτικὴ λύσις εἶναι ἡ οἰκονομικὴ, πολιτιστικὴ καὶ κοινωνικὴ δουλεία, ὅπου ἡ μόνη φροντὶς τῶν πολιτῶν θὰ εἶναι ἡ διατήρησις πάσῃ θυσίᾳ καὶ ἔναντι οἱουδήποτε τιμήματος τῆς διαβοήτου "θέσεως ἐργασίας", εἰς ἕνα κόσμον ὁ ὁποῖος ἀπὸ τὴν μίαν πλευρὰν διακηρύσσει τὸν ἱερὸν χαρακτῆρα τῆς ἰδιοκτησίας καὶ τῶν συμβολαίων καὶ ἀπὸ τὴν ἄλλην διαμορφώνει νομικὸν, πολιτικὸν καὶ πολιτισμικὸν πλαίσιον ὅπου ὁ μέσος ἄνθρωπος οὐδὲν ἴδιον θὰ δύναται νὰ κατέχῃ αλλ'οὔτε καὶ νὰ συνάψῃ συμφωνίαν ἐπωφελῆ διὰ τὸν ἴδιον καὶ τὴν οἰκογένειάν του μετὰ τῶν ἰσχυρῶν.
Αἱ γνώσεις αὐταὶ ἀφεώρον τὴν Τεχνικὴν Ἀνάλυσιν.
Λόγῳ τοῦ διδακτικοῦ χαρακτῆρος τοῦ περιεχομένου ἀπαιτεῖται κλῖμα αὐτοσυγκεντρώσεως καὶ ἡρεμίας οὕτως ὥστε νὰ καταστῇ χρήσιμον ὅσον ταπεινοῦ χαρακτῆρος καὶ ἄν εἶναι.
Τελικὸς σκοπὸς ἦτο ἡ ἀνάπτυξις ἀνεξαρτησίας σκέψεως καὶ δράσεως τῶν συμμετεχόντων καὶ βελτίωσις τοῦ ὑποβάθρου γνώσεων, διὰ τῆς παραγωγικῆς ἐντίμου κριτικῆς ἄνευ τῆς ὁποίας οὐδεμία ἐπιστημονικὴ ἤ πρακτικὴ πρόοδος εἶναι δυνατὸν νὰ συντελεσθῇ.
Ὅμως, οὔτε καὶ εἰς τὸ μέσον αὐτὸ κατέστη δυνατὴ ἡ προσπάθεια.
Ἀφ'ἑνὸς ἐπιδρομεῖς κατὰ τῶν ἰδεῶν καὶ τῆς ὀργανωμένης σκέψεως καὶ δράσεως κατὰ τὰ ἀποδομητικὰ πρότυπα τῆς φιλοσοφίας Foucault, Derida, οἱ ὁποῖοι ἔχουν ἀπορροφηθῇ τελείως ἀπὸ τὸ βαρυτικὸν πεδίον τοῦ νοσοῦντος ναρκισσιστικοῦ ἐγὼ τους καὶ τῶν ὁποίων ἰδεολογία εἶναι ἡ ἄρνησις τῶν πάντων, καταστροφὴ οἱασδήποτε κοινωνικῆς δομῆς ἡ ὁποία διαθέτει ἱεραρχικὴν ὀργάνωσιν καὶ ἀφ'ἑτέρου ἡ ἀδυναμία τῆς διαχειριστρίας νὰ ἀποβάλλῃ τοὺς παρεισάκτους μὲ ἐπιχειρήματα ἀποδεικτικὰ κοινωνικῆς ἀνοσολογικῆς ἀνεπαρκείας ἔναντι τῆς σκοπίμου ἀποδιοργανώσεως, μὲ ἠνάγκασαν νὰ ἐγκαταλείψω τὸν ἱστότοπον καὶ νὰ χρησιμοποιήσω τὸ ταπεινὸν, αλλὰ φιλόξενον τοῦτο ἱστολόγιον ὅπου ἔχω τὴν δυνατὸτητα νὰ ἐξασφαλίσω τὴν ἀπαραίτητον ἡρεμίαν πρὸς μεγιστοποίησιν τοῦ ἐπιθυμητοῦ ἀποτελέσματος τῆς διδασκαλίας.
Ὅπως καὶ εἰς τὸν μῖτον τῆς ἐφημερίδος, οἱ ρόλοι διδασκάλου καὶ διδασκομένου θὰ ἐναλλάσσωνται καὶ ὅπως καὶ ἐκεῖ θὰ τηρηθοῦν εἰς τὸ ἀκέραιον οἱ κανόνες εὐπρεπείας. Ὅπως καὶ ἐκεῖ ἡ προσφερομένη ἀνάλυσις δὲν ἀποτελεῖ σύστασιν ἀγορᾶς ἤ πωλήσεως οἱουδήποτε χρηματοοικονομικοῦ προϊόντος καὶ ὅπως καὶ ἐκεῖ ὁ ἐπικεφαλῆς τοῦ ἱστολογίου δηλώνει κατηγορηματικῶς ὅτι δὲν ἔχει οἱανδήποτε οἰκονομικὴν ἤ ἄλλου εἴδους σχέσιν μὲ οἱανδήποτε επιχείρησιν τοῦ χρηματοοικονομικοῦ χώρου ἤ τοῦ χώρου ἐπιχειρήσεων συναλλαγῶν, ἤ τοῦ χώρου προσφορᾶς ἐπ' ἀμοιβῇ μαθημάτων τεχνικῆς ἀναλύσεως.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου