Τρίτη 28 Ιουλίου 2015

28 ΙΟΥΛΙΟΥ, 2015: ΑΠΟΣΥΝΘΕΣΗΣ ΣΥΝΕΧΕΙΑ

Μετά την ολιγοήμερη παραμονή στο χωριό μου, επιστροφή στις επάλξεις.
Έχω κλείσει την τηλεόραση και η πληροφόρηση μου έρχεται από αξιόπιστους αναλυτές, εγχώριους και ξένους μέσω διαδικτύου, σχολιαστές, και τις ηλεκτρονικές εκδόσεις των εφημερίδων, καθώς και με επείγουσα πρώτη ανάγνωση σπουδαίων βιβλίων γύρω από την οικονομία και την ευρωπαϊκή πολιτική της καθοριστικής 10ετίας 1970-80 όταν τέθηκαν τα θεμέλια του κόσμου που ζούμε, καθώς και συνέχιση των προετοιμασιών για την αντιμετώπιση των ακόμη πιο δύσκολων ημερών που πιστεύω ότι έρχονται. Είναι πλέον μέρος της καθημερινής ζωής το στήσιμο στην ουρά για τα χρήματα με το δελτίο, η παντελής σχεδόν διακοπή έκδοσης αποδείξεων και η ματιά των ανθρώπων πληγώνει καθώς είναι ένα μείγμα μίσους, δυσπιστίας και βουβής επιθετικότητας που ελπίζω να μην γενικευθεί και να μην εκδηλωθεί έμπρακτα και σε μεγάλη κλίμακα.
Τα βράδια αλλάζει λίγο η ατμόσφαιρα και είναι παρήγορη η φασαρία των νέων στα στέκια της γειτονιάς, που δαπανούν αμέριμνα το λιγοστό χαρτζιλίκι των γονέων τους που στήθηκαν το πρωϊ στα ΑΤΜ για να τους το εξασφαλίσουν. 
Στην μοναδική μας έξοδο του τελευταίου διμήνου, κέρασα καλοκαιρινό σινεμά στην Κηφιφιά την σύζυγο και την κουνιάδα μου. 
Στην πλατεία της Κηφισιάς είδα μια διατομή, όχι βέβαια αντιπροσωπευτική από άποψη αναλογιών, αλλά αρκούντως πλήρη από άποψη αριθμού κατηγοριών, την κοινωνική δομή και κατάσταση της χώρας. 
Πάνω πάνω, οι γηραιές φτιασιδωμένες αριστοκράτισσες, με τα κοσμήματα, τα ακριβά παπούτσια και φορέματα τελευταίας μόδας και την άκαμπτη απομεμακρυσμένη τους αξιοπρέπεια εξέρχονται με μεγάλη προσοχή, λίγο λόγω οστεοπόρωσης, λίγο για να βεβαιωθούμε για την κοινωνική τους θέση από πανάκριβα αυτοκίνητα τα οποία οδηγεί η κόρη η η νύφη κατά κανόνα, και γαρ ζούμε σε καιρό εσχάτης λειψανδρίας γενικώς και όπου στο πίσω κάθισμα διακρίνει κανείς καλοανατεθραμένα, καλοντυμένα παιδάκια που κοιτούν με την αφοπλιστική στην αγνότητά της περιέργεια της ηλικίας τους το ετερόκλητο πλήθος. Με τα γεμάτα αυτοπεποίθηση μικρά αλλά σταθερά τους βήματα, στηριγμένες στο μπαστούνι με την ασημένια λαβή, λένε "Ο κόσμος μας ανήκει και αυτό δεν πρόκειται να αλλάξει ποτέ". Ο σύζυγος λείπει, διότι κατά τα ήθη της εποχής τους ήταν τουλάχιστον δέκα χρόνια μεγαλύτερος και κατοικοεδρεύει εις τας αιωνίους μονάς. 
Μετά έρχεται ένα μεγαλύτερο πλήθος από ανθρώπους της πάλαι ποτέ ανώτερης αστικής τάξης. 
Φαίνονται και από το ντύσιμο αλλά και τον τρόπο που κοιτούν τις βιτρίνες των καταστημάτων.
Βλέπεις ότι ξέρουν και από ποιότητα και από ποσότητα, και βλέπεις την κυρία με το περισυνό φουστάνι και τα καλοβαλμένα επίσης περισυνά παπούτσια αλλά την άψογη κόμωση, να κοιτά με παραίτηση, απευθύνοντας ένα βλέμμα, μισό συντροφικότητα μισό απέχθεια στον σύζυγο με την κοιλίτσα και το λινό κουστούμι σαν να είναι σχεδόν αποκλειστικά υπεύθυνος για τον ξεπεσμό τους, αλλά οχυρωμένες πίσω από το απόρθητο κάστρο της συμβατικότητάς τους. 
Οι ήσυχες μετρημένες κινήσεις είναι σε αντίθεση με την μαχητική έκφραση, που δείχνει αποφασιστικότητα να διατηρήσουν με κάθε μέσον ό,τι απέμεινε. Στό κούτελό τους είναι γραμμένο "Φταίνε οι κομμουνιστές τους ΣΥΡΙΖΑ". Δεν χρειάζεται να ρωτήσεις.
Οι σύζυγοι, παραιτημένοι ολοκληρωτικά, βρίσκονται αλλού.
Ρίχνουν κλεφτές ματιές στα νέα κορίτσια, και οι σκέψεις τους γυρίζουν γύρω από το πως θα γαντζωθούν στην ζωή. Το "ζάχαρο", η πίεση, ο προστάτης, η αυριανή ουρά για την σύνταξη. Αυτά τους απασχολούν και περιμένουν υπομονετικά τις κυρίες να αποφασίσουν ότι δεν πρόκειται απόψε να ψωνίσουν.
Που και που αστράφτει λίγο στο βλέμμα τους το παλιό ζοριλίκι του λυκειάρχη, του εφοριακού, του διευθυντή καταστήματος τραπέζης και μετά πεθαίνει, τόσο γρήγορα, όσο ήρθε.
Μετά έρχονται νέα μικροαστικά ζευγάρια, που δυστυχώς είναι η μειοψηφία σε σχέση με τους υπερήλικες.
Αυτοί ποικίλλουν και σε εμφάνιση και σε τρόπους και σε αριθμό παιδιών που τους συνοδεύουν που όσα τρέχουν γύρω γύρω, ό,τι τους λείπει σε αριθμό το αναπληρώνουν σε ζωηράδα. Ίσως είναι το πιο ζωντανό κομμάτι του πλήθους.
Άλλοι συμβατικοί, άλλοι οικολόγοι, άλλοι "άνθρωποι της τέχνης", άλλοι "δήθεν" περιθωριακοί με τατουάζ και χαλκά σε κάποιο σημείο του προσώπου που προδίδονται όσον αφορά το "δήθεν", από το ρολόϊ τους, κάποιο σχετικά ακριβό γκάτζετ που κουβαλάνε, το είδος της μοτοσυκλέτας τους και μερικοί γνήσια περιθωριακοί, με αποφασιστικό βλέμμα, βαθουλωμένα μάγουλα και πρόωρες ρυτίδες στο μέτωπο,  χωρίς τίποτε  το περιττό, και την σοφία των παθημάτων και της ζωής στο αληθινό περιθώριο αποτυπωμένη στην έκφρασή τους.
Είναι εντυπωσιακή ή απουσία των ανθρώπων της εργασίας, της αληθινής εργασίας ανάμεσά τους.
Λείπουν οι μαραγκοί με τα ροζιασμένα χέρια, οι χτίστες, οι υδραυλικοί, οι ηλεκτρολόγοι, και βέβαια απουσιάζουν παντελώς οι αγρότες.
Μετά έρχονται οι άνεργοι πτυχιούχοι. Ευφυείς, λυπημένοι σιωπηλοί, και κατά κανόνα μόνοι τους φαίνεται να τους καίει η καρέκλα που κάθονται στα φθηνότερα ταχυφαγεία και γενικώς φθηνά μαγαζιά. Δεν τολμούν να πλησιάσουν κάποια ακριβότερη καφετέρια, και "διαβάζουν" με απληστία και απόγνωση την ζωή που τους προσπερνά. Ψάχνουν αμήχανα, ασυνείδητα συνεχώς τις τσέπες του τζην τους για να βεβαιωθούν ότι τα τελευταία υπολείμματα του χαρτζηλικιού είναι εκεί.
Λίγοι συνοδεύονται από κοπέλλες που φαίνονται να έχουν  περισσότερα αποθέματα τόλμης και θάρρους και γενικώς φαίνενται να ελέγχουν απόλυτα την σχέση.
Δεν λείπουν ανάμεσά τους οι "ινστρούχτορες" και οι θεωρητικοί, που μιλάνε φωναχτά, χειρονομούν ζωηρά διαθέτουν αποθέματα χιούμορ όχι ευκαταφρόνητα και πολιτικά βρίσκονται από Λαφαζάνη και πέρα, πάντοτε προς τα αριστερά.
Μία ομάδα γεμάτη ζωή και τελείως ανακατεμένη είναι οι έφηβοι και οι μετέφηβοι.
Η ζωή δεν έχει προλάβει να τους χωρίσει στους μεν και τους δε.
Η πλάκα πάει σύννεφο, και ο έρωτας ανθίζει στις ψυχές τους ακόμη και όταν αρνούνται πεισματικά την ύπαρξή του. Να συνειδητοποιούν άραγε πόσο πολύτιμες είναι αυτές οι στιγμές που δεν πρόκειται να ξανάρθουν;
Παράγουν, μαζύ με την λυμφατική, ανορεξική μουσική της εποχής τους, που είναι τελείως αταίριαστη με τον μεσογειακό ψυχισμό τους, το 80% των ντεσιμπέλ της πλατείας.
Μερικοί είναι χαμένοι στον κόσμο του τάμπλετ τους και άλλοι πληκτρολογούν μανιωδώς μηνύματα στο κινητό τους. Είναι λιγότεροι από άλλες εποχές.
Πιο πέρα μικροπωλητές. Ξέρουν τα κατατόπια. Ξέρουν από επιβίωση. Ψάχνουν για μία διέξοδο με την καπατσωσύνη τους, τα γρήγορα οικονομικά ανακλαστικά, την προσαρμοστικότητά τους στις απαιτήσεις της αγοράς τους. Μερικοί απ'αυτούς αύριο μεθαύριο θα διηγούνται στα παιδιά και τα εγγόνια τους πως άρχισαν την επιχείρησή τους πουλώντας κουλούρια στην πλατεία της Κηφισιάς το καλοκαίρι.
Οι πανταχού παρόντες Ρομά μαζύ με ελάχιστους τρομαγμένους μετανάστες συμπληρώνουν την εικόνα. Οι μεν έχουν έρθει να βγάλουν μεροκάματο με τους τρόπους που ξέρουν, έχουν την ισχυρότερη αίσθηση ταυτότητας και τους αφήνουν αδιάφορους τα περί "κοινωνικής ένταξης" κλπ.
Κάποιος απ'αυτούς, μάλλον Ρουμάνος, ακούει τους θεϊκούς μελωδικούς δεξιοτέχνες της φυλής τους τους Taraf de Haiduks, σε αντίστιξη  με την άτεχνη κακοφωνία των διαφόρων μέτριων του ελληνικού "σταρ σύστεμ" που προσπαθούν μάταια να του επιβάλλουν τα μεγάφωνα της καφετέριας.
Οι λιγοστοί μετανάστες καλά καλά δεν φαίνεται να συνειδητοποιούν πως έφτασαν ως την πλατεία.
Ολόμαυρα ολοζώντανα μάτια διηγούνται τόμους περιπετειών, φρίκης, ελπίδας.
Απλώνουν διστακτικά το χέρι. Καταλαβαίνεις ότι στην πατρίδα τους δεν ήταν επαίτες.
Όσο και αν διαφωνείς με τον τρόπο που έφτασαν στην πατρίδα μας, δεν μπορείς να αγνοήσεις την αξιοπρέπεια του βλέμματος και την απελπισία. Δίνεις κάτι. Αύριο είναι άλλη μέρα.
Όλο αυτό το πλήθος πλαισιώνεται από ένα αναρχικό ρεύμα οχημάτων που κινείται απελπιστικά αργά και χωρίς τάξη σε μία σχεδόν μπραουνιανή κίνηση με τεράστια επιβράδυνση.
Καθώς απολαμβάνω το περίπατο και την βραδυνή δροσιά σκέφτομαι πως αυτό το ετερόκλητο πλήθος ποτέ δεν πρόκειται να λειτουργήσει κατά πως ορίζει ο Σόϊμπλε και η παρέα του.
Η ποικιλλία του υπερβαίνει τις δυνατότητες χειραγώγησής του.
Ναι, στο τέλος κατά πάσα πιθανότητα θα μας οδηγήσουν σε ακόμη μεγαλύτερη δυστυχία εξευτελισμό και ταπείνωση, και πιθανότατα εκτός Ευρώπης και εντός δραχμής η κάποιου ισδυνάμου.
Ο κόσμος που είδα, με την  συμπεριφορά του έχει ενστικτωδώς επιλέξει την λύση της αποσύνδεσης με την οικονομική πραγματικότητα  και επιδεικνύει μία αξιοσημείωτη ανοσία στα τραγικά τεκταινόμενα. Είναι διασπασμένος σε χίλια κομμάτια, και σε μυριάδες παραλλαγές προσωπικοτήτων επιλογών διαθέσεων και δυνατοτήτων. Σαν τον μυθικό Πρωτέα αλλάζει μορφή παραπλανώντας και τον εαυτό του και τους άλλους. Γι'αυτό θα επιβιώσει.

12 σχόλια:

  1. Κυριε Παπαβασιλειου πραγματικα με συγκινειτε καθε φορα με την προχωρημενη <> σας και τον ακομα πιο προχωρημενο τροπο σκεψης σας τον οποιο αποτυπωνετε στα γραπτα σας.Καταλαβαινω οτι η ταινια που παρακολουθησατε στο σινεμα εχει σχεδον μηδενικη αξια μπροστα στην πραγματικη ταινια της ζωης μας που περιγραψατε πιο πανω και που την βιωνουμε καθημερινα.Μας δειξατε σε ενα κειμενο ολη μας την καθημερινοτητα.Δεν γραφω αλλο γιατι καθε φραση σας θα μπορουσε να πυροδοτησει την συγγραφη ολοκλρηρων τομων.Σας ευχαριστουμε που τα μοιραζεστε μαζι μας και μας συμπαρασυρετε βγουμε λιγο λιγο απο τον βουρκο της σκεψης μας.Ευχομαι καλο καλοκαιρι και παντα τα καλυτερα.Να ειστε καλα

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  2. Καλησπέρα σας φίλοι μου. Κουράγιο. Θα περάσει κι αυτό.

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  3. Καλώς τους εκλεκτούς. Κατά κάποιο τρόπο τα δημοσιευόμενα τεμάχια, είναι υποκατάστατο της απουσίας περαιτέρω προόδου στην ΤΑ.
    Ευχαριστώ για την υποδοχή.

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  4. Σύντροφε είσαι μια όαση ποιότητας στις πενιχρές προσλαμβάνουσες παραστάσεις που αναγκαζόμαστε λόγω των ημερών να δεχόμαστε. Τους χαιρετισμούς μου.

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  5. Έλληνας είσαι. Σηκωσου απάνω. Εμείς και στους θεούς ορθοί μιλούμε. ΘΟΔΩΡΟΣ κολοκοτρωνης. Τα άλλα είναι θεωρίες.

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  6. Εσείς που γράφετε εδώ μέσα και λέτε τις θεωρίες σας μη ψωνιζετε από τα lidl βρείτε τροπο αντίστασης σταματειστε να γκρινιάζετε και κάντε κάτι. Έστω το ελάχιστο. Αφήστε τα μπράβο και τα εύγε και πάρτε την κατάσταση στα χέρια σας

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  7. 1. Είμαι 65 χρονών συμπληρωμένα και εξακολουθώ να δουλεύω
    2. Ποιός σου είιπε φίλε μου ότι δεν μποϋκοτάρω τα γερμανικά προϊόντα και δεν προτιμώ ότι είναι Ελληνικό;
    3. Συμμετἐχω στην στήριξη των κοινωνικών φαρμακείων, παντοπωλείων και μέσω του δικτύου της συντροφιάς προσπαθώ να δώσω τις καλύτερες δυνατές πληροφορίες, όπως προκύπτουν από την μέθοδό μου για τις κινήσεις του ΓΔ του ΧΑΑ σ'αυτό το ιστολόγιο και ανεπισήμως και άλλων αγορών.
    4. Υποστηρίζω παιδιά και εγγόνια.
    5. Αν χρειαστεί θα κάνω κι άλλα πράγματα που δεν γράφονται.
    Δεν μπορώ όμως να μην περιγράψω αυτά που βλέπω.
    Έχεις δει τα δημογραφικά στοιχεία της τελευταίας απογραφής; Ανατριχιαστικά αν δεν αλλάξει κάτι και νομίζω ότι πρέπει να είναι στα ήθη μας πρώτα και μετά στην οικονομία.
    Είδες καμία αλλαγή στην άναρχη συμπεριφορά των συμπολιτών μας; Ούτε εγώ.
    Αν δεν αλλάξουν αυτά τα δύο πάμε αύτανδροι είναι η γνώμη μου.
    Το γεγονός ότι έχω αυτή την γνώμη δεν σημαίνει παραίτηση.

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  8. Έχεις ανάγκη από μπράβο και εύγε ; Δεν νομίζω. Ξέρεις ποιος είσαι. Επετιμησε τους αναγνώστες σου και καθοδηγεισε τους. Δεν βαρεθηκες τα κούφια λόγια και σχόλια; Ευλογησον

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  9. Αυτό θα συνιστούσε λογοκρισία. Ευπρεπεή σχόλια δημοσιεύονται ως έχουν, όπως και το δικό σας και εκείνων.
    Τι είναι αυτό το οποίο σας ενοχλεί;

    ΑπάντησηΔιαγραφή