Αύριο στην ημεδαπή, θα γίνουν εκδηλώσεις για την πρέζα.
Κανείς δεν θα θυμηθεί ότι η σημερινή μέρα είναι ημέρα μνήμης για την νίκη των αντιφασιστικών δυνάμεων στον Δεύτερο Παγκόσμιο Πόλεμο πριν εβδομήντα χρόνια.
Με την αναβίωση του φασιστικού Φρανκενστάϊν στην Ουκρανία, αλλά και στον τόπο μας, με την ανοιχτή υποστήριξη της Δύσης το ζήτημα είναι εξαιρετικά επίκαιρο κατά την ταπεινή μου άποψη.
Όχι. Εμείς θα ασχοληθούμε με το δικαίωμα στην αποχαύνωση και την πρόσβαση σε τεχνητούς παραδείσους.
Με οικονομικό μανδύα μάλιστα.
Δυόμισυ δις ευρώ λέει σχετικό δημοσίευμα είναι ο τζίρος της εμπορίας ινδικής κάνναβης.
Κανείς εδώ δεν θα θυμηθεί τους δικούς μας νεκρούς αλλά και τους νεκρούς των άλλων χωρών που έχασαν την ζωή τους για έναν ελεύθερο κόσμο. Όχι βέβαια τον κόσμο της τραπεζικής δικτατορίας που ζούμε σήμερα. Έναν άλλο κόσμο που το όραμά του έχει πια ξεχαστεί.
Θα κλείσομε τα μάτια ερμητικά και δεν θα θελήσομε να δούμε πως ξαναστήνονται στα πόδια τους έθνη που κινδύνευσαν να χαθούν στο πρόσφατο παρελθόν. Πως το έκαναν; Γιατί το έκαναν;
Τι μπορούμε να μάθομε απ'αυτά;
Πως και γιατί οι ηγέτες των τριών τετάρτων του πληθυσμού της γης σήμερα πήγαν και απέτισαν φόρο τιμής στα 20.000.000 νεκρών της τότε ΕΣΣΔ, στη πλειονότητά τους Ρώσσων, χωρίς την θυσία των οποίων σήμερα στην Ακρόπολη θα κυμάτιζε ακόμη η αιματοβαφής, δαιμονική, ανάποδη σβάστικα.
Δεν θα μας απασχολήσει καθόλου η σημασία της απουσίας σύσσωμης της ελιτ της Δύσης που παριστάνοντας τον παρεξηγημένο απουσιάζει από τον εορτασμό της νίκης στην Κόκκινη Πλατεία.
Θα μας απασχολήσει το δυτικότροπο ζήτημα της απελευθέρωσης της χρήσης πρέζας.
Διερωτώμαι. Τι σόϊ κόσμος είναι αυτός που μου χρειάζεται πρέζα για να τον αντέξω;
Αυτή είναι η κατάληξη τόσων θυσιών; Δεν φοβόμαστε την κραυγή των φαντασμάτων των κρεματορίων, την αγωνία των τραυματιών στο πεδίο της μάχης, των πεινασμένων που τους περίμενε το καροτσάκι να τους μεταφέρει στους ομαδικούς τάφους, των βασανισμένων στα κολαστήρια της Μέρλιν, των καμένων ζωντανών γυναικόπαιδων στα Καλάβρυτα, τους εκτελεσμένους της Βιάννου του Διστόμου και της Καισαριανής;
Γιατί θα πρέπει να έχω τα μάτια μου στραμένα εκεί στη Δύση και όχι αλλού;
Γιατί πρέπει να με απασχολήσει η πρέζα και όχι το πως θα ξαναστηθεί η Ελλάδα μου στα πόδια της;
Προσωπικά αποτίοντας φόρο τιμής αναρτώ την ταινία του παρασήμου του Αγ. Γεωργίου για σήμερα στο ιστολόγιο και λέω:
Спасибо Россия!
ΣΥΓΧΑΡΗΤΗΡΙΑ>>>>>>>>>>>>>>>>>....
ΑπάντησηΔιαγραφήΜεροληπτείτε κύριε, μεροληπτείτε.
ΔιαγραφήΠως. Χιλιάδες συμπολίτες κάνουν χρήση.
Ενδιαφέρει το ζήτημα.
Όσο για τους άλλους. Τι μας νοιάζει εμάς.
Ο φουκοντερινταϊσμός διδάσκει ότι η ιστορία δεν είναι τίποτε άλλο από έναν μύθο.
Εξαίρετος, όπως πάντα. Απλά στον κόσμο του προγούμενου αιώνα όλα ήταν απλούστερα. Σήμερα η ελευθερία στην σκέψη και την έκφραση δεν έχει ορατό εχθρό, δεν χρειάζεται υπόγεια και πολυγράφους. Απλώς θεωρούμενη ώς δεδομένη, ξέχασε τα προαπαιτούμενά της: αρετή και τόλμη, καί τα δύο.
ΑπάντησηΔιαγραφήΦίλτατε Γιώργο.
ΑπάντησηΔιαγραφήΈχει τους δύο πιο θανάσιμους εχθρούς.
1. Τον θόρυβο που καταπνίγει το μήνυμα στο όνομα της ελευθερίας της έκφρασης.
2. Την κατάργηση του νοήματος.
Καταπληκτικό
ΑπάντησηΔιαγραφήδεν μπορώ να γράφω περισσότερο αυτή τη στιγμή
αλλα το καταπληκτικό έπρεπε να το γράψω.
...........................
υ.γ. η πρέζα βέβαια δεν έχει σχέση με το φυσικό χόρτο ---
Παρ όλα αυτά η συνδεση σας με την ιστορική μνημη της θυσίας των εκατομυρίων νεκρών του πολέμου
μου φέρενει στο μυαλό την Μεθαμφεταμίνη (ναρκωτικό που καταστρέφει 100φορές πιο γρήγορα σώμα και μυαλό απ οτι η πρέζα)
που Χρησιμοποίησε η Ιαπωνική αεροπορία ( ίσως και ο υπόλοιπος στρατός της) στον β πόλεμο
....και σ αυτήν οφείλεται το φαινόμενο των Καμικάζι ....
φτιαγμένοι έπεφταν στους στόχους τους ....οχι σαν ήρωες με σώας τας φρένας.
Μα και αλλού... και αλλού... σε διάφορες εστίς πολέμων τα ναρκωτικά τα έδιναν οι επικεφαλης του στρατού στους στρατιώτες τους (ακόμα και εν αγνοία τους ...για αντέξουν τα δεινά
¨οντως έχετε απόλυτο δίκιο όταν αναρωτιέστε " σε τι κόσμο ζω; για να χρειάζομαι την πρέζα τον άντέξω ! "
τελικά έγραψα παραπάνω ....:-))
Καλημέρα !
Καλημέρα φίλτατε Ψουξ.
ΑπάντησηΔιαγραφήΕυχαριστώ για τα καλά σας λόγια και για το γεγονός ότι δώσατε βάθος στην έννοια "πρέζα" που χρησιμοποιήθηκε και όχι απλώς ινδικής κάνναβης.
Η έννοια βέβαια είναι ότι θα πρέπει να γίνει κατάχρηση μιας η περισσοτέρων ψυχοτρόπων ουσιών για να μπορέσουν κάποιοι να αντέξουν τον κόσμο, όποτε η κατάχρηση δεν είναι απλά εκδήλωση ευδαιμονισμού.
Κάποιοι άλλοι όμως σφίγγουν τα δόντια κοιτούν τον κόσμο κατάματα και προσπαθούν να τον αλλάξουν. Αυτή είναι η διαφορά.
Μου φαίνεται ότι θα πρέπει να αλλάξει ο χαρακτήρας του ιστολογίου.
Το κομμάτι της ΤΑ το έχουν ανεβάσει ο Βασίλης και οι άλλοι φίλοι και δεν φαίνεται να προσθέτω κάτι.
Τα σχόλια της επικαιρότητας όμως, όποτε γράφονται γεννούν ζωογόνο διάλογο. Θα δούμε.
Μία σύμπτωση. Καισαριανιώτης ο ένας της παρέας, Παγκρατιώτης ο δεύτερος και ο γράφων Βυρωνιώτης (Ν. Ελβετία για την ακριβεια).
Λέτε να είναι τα θυμάρια του Υμηττού;
νεολαια χωρις στοχους και οραμα ,με την τυχη της χωρας να παιζεται στα ζαρια
ΑπάντησηΔιαγραφήκαι ο λαος καπριτσιοζικα να δεχεται αμασητα την πλυση εγκεφαλου.
σημεια των καιρων ...
βεβαια ως γνησιοι νεοελληνες ξεχναμε τον αμερκανοτραφη ΓΑΠ με την προτροπη του να φυτεψουμε χασις στις γλαστρες.
χωρις να ειμαι μαντης κακων,πιστευω οτι δεν εχουμε δει τιποτε ακομη
φιλικωτατα μπαρμπας
Ποιός είπε ότι τον ξεχάσαμε. Με την ηλικία εκπίπτει η βραχυπρόθεσμη μνήμη, αλλά όχι και η μακροπρόθεσμη.
ΔιαγραφήСпасибо Россия!....
ΑπάντησηΔιαγραφήΕυχαριστούμε κι' εσάς κ. Παπαβασιλείου...
Εγώ ευχαριστώ εσένα και όλους τους φίλους που κατά την διάρκεια του Σαββατοκύριακου ανέβασαν τον αριθμό των επισκεπτών σε μισό εκατομμύριο !!
ΔιαγραφήΜεγάλες οι ευθύνες πλέον.
Ελπίζω στην συμπαράσταση και την βοήθειά σου φίλε μου.