Ἡ ἀνάμνησις τῶν δεινῶν τῆς πατρίδος κατὰ τὴν διάρκειαν τοῦ Δευτέρου Παγκοσμίου Πολέμου προκαλεῖ φρίκην, ἀποτροπιασμὸν καὶ ἀρχέγονον, πρωτογενῆ,αὐθόρμητον ἀποστροφὴν ἀκὸμη καὶ σήμερον, ἑβδομήκοντα τρία ἔτη μετὰ τὴν ἔναρξιν τῶν ἐχθροπραξιῶν πρὸς τοὺς ἐπιγόνους τῶν ἐγκληματιῶν τῆς ἐποχῆς ἐκείνης, οἱ ὁποῖοι δι' ἄλλων μέσων, προκαλοῦν σήμερον ἀφράστου μεγέθους καὶ ἐντάσεως ἄλγος εἰς τὸ ἔθνος μας.
Ἡ ἀπρόκλητος ἐπίθεσις τῶν ζοφερῶν δυνάμεων τοῦ Ἄξονος, ἡ πανεθνικὴ συστράτευσις πρὸς ὑπεράσπισιν βωμῶν καὶ ἑστιῶν, ἡ νίκη ἐπὶ τῶν φασιστικῶν καταφράκτων ὀρδῶν τοῦ Μουσολίνι, ἡ προδοσία Τσολάκογλου, ἡ παράδοσις, ἡ κάθοδος τῶν τευτονικῶν μηχανοκινήτων δυνάμεων τοῦ σκότους πρὸς τὴν ἑστίαν τοῦ παγκοσμίου Φωτὸς, τὸν Ἱερὸν Βράχον καὶ ἡ σβέσις αὐτοῦ διὰ τῆς ἐπάρσεως τοῦ κοσμικοῦ συμβόλου τοῦ Σκότους, τοῦ ἀντιδρόμου ἀγκυλωτοῦ σταυροῦ, ἡ μάχη τῆς Κρήτης, καὶ κατόπιν ἡ Κατοχὴ καὶ ἡ Ἀντίστασις, ὑμνητὴς τῆς ὁποίας εἶναι ὁ νέος Αἰσχύλος, ὁ Ελύτης μας, συνιστοῦν μέρος ἀναπόσπαστον τῆς οἰκογενειακῆς μικροϊστορίας μας, μέρος τῆς ταυτότητὸς μας.
Ἀτυχῶς, μέρος τῆς ταυτότητὸς μας εἶναι καὶ οἱ δοσίλογοι καὶ οἱ συνεργάται τοῦ ἐχθροῦ καὶ ἐκεῖνοι οἱ ὁποῖοι ἐξέθρεψαν, ὑπέθαλψαν, ὑπεδαύλισαν καὶ ἐπραγματοποίησαν τὸν ἐθνικὸν διχασμὸν καὶ τὸ ἀνοσιούργημα τοῦ Ἐμφυλίου σπαραγμοῦ, ὁ ὁποῖος ἐπὶ τῶν ἐρειπίων τῆς χώρας ἐπεσσώρευσεν πλὲον δυσβάστακτον ἄγος, ἐκεῖνο τῆς ἀδελφοκτονίας, ὡς ἐπιστέγασμα καὶ δεινοῦ τῶν δεινῶν τῆς ἐποχῆς ἐκείνης.
Λιμός, ἐξαθλίωσις, φόβος, ἐκτελέσεις, βασανιστήρια, πυρπολήσεις χωρίων καὶ κωμοπόλεων, δήωσις τοῦ ἐθνικοῦ πλούτου καὶ πλεῖστα ἄλλα ἦσαν τὰ ἐρεβώδη τέκνα τὰ ὁποῖα ἐξῆλθον τῆς ρυπαρᾶς μήτρας τοῦ νοός τοῦ πρωθιερέως τοῦ Κακοῦ, τοῦ Ἀδόλφου Χίτλερ καὶ τῶν συνεργατῶν του, φανερῶν καὶ κρυφῶν, εἰς Ἀνατολὴν καὶ Δύσιν γονιμοποιηθείσης ὑπὸ τοῦ Τυφωέως τοῦ Δευτέρου Παγκοσμίου Πολέμου τὸν ὁποῖον οἱ ἀπανταχοῦ ἄνομοι καὶ ἄπληστοι ἐπεζήτουν.
Ρύακες διηγήσεων, φωτογραφιῶν, ἐπιστολῶν , ἀντικειμένων, συρρέουν εἰς τὴν δημιουργίαν χειμάρων δακρύων οἱ ὁποῖοι συμβάλλουν εἰς τὴν δημιουργίαν ποταμῶν πολυβούων οἱ ὁποῖοι ἐκχέονται εἰς τὸ μέγα ρεῦμα τῆς παγκοσμίου ἱστορίας, τῶν φαντασμάτων τοῦ παιδίου τοῦ ὁποίου ἡ χεὶρ ἐθραύσθη κατὰ τὴν ἀπόπειραν συντηρήσεως ζωῆς ἀθλίας και ρακενδύτου διὰ τῆς συλλογῆς ἀπορριμμάτων γερμανικοῦ συσσιτίου, τῶν ἐκτελεσθέντων τοῦ Διστόμου, τῆς Βιάννου, τῶν Καλαβρύτων περιφερομένων ὕπερθεν τῶν ὑδάτων, ἐναγωνίως συστρεφομένων και ἀενάως ἐκφερόντων τὴν ἐσχάτην πνοὴν. Τὸ αἷμα τῶν μαρτύρων τῆς Καισαριανῆς καὶ τῆς ὁδοῦ Μέρλιν βάφει τὸν ποταμὸν ἐρυθρὸν καὶ μία σιωπηρὰ κραυγὴ ὑψοῦται πρὸς τήν ἕδραν τῆς πανανθρωπίνης Συνειδήσεως: "Διατὶ;"
Ἡ κραυγὴ παραμένει ἀναπάντητος.
Θὰ ἀνεμένετο ὑλικὴ τοὐλάχιστον ἀποκατάστασις τῶν ἐσαεὶ ἀπαραγράπτων ἐγκλημάτων, ὡς ἐλαχίστη ἀπόπειρα ἐξευμενίσεως τῆς ἀγρύπνου καὶ αἰωνίας Νεμέσεως, ἐκ μέρους τῶν ἐπιγόνων τῶν βάρβάρων καὶ ψευδῶς αποκαλουμένων πεπολιτισμένων Γερμανῶν.
Ἀντ'αὐτῆς, ἄφοβοι ἐνώπιον τῆς θεοδικίας, ἡ ὁποία ἀκόμη δὲν ἔχει σύρει τὸ ξῖφος της καὶ καταφέρει αὐτὸ ἐπὶ τῶν τραχήλων των, ὑποκριτικῶς μὲν ἐπιδεικνύουν μεταμέλειαν καὶ ἐνοχὴν δημοσίᾳ, ἐν κρυπτῷ δὲ, μεριμνοῦν ἀτέγκτως περὶ τῆς ἀποφυγῆς ἀπωλείας τοῦ χρυσίου των ὑπέρτεροι τοῦ Σάϋλοκ ἀναδεικνυόμενοι.
Δυσπραγούσης ἰδίᾳ ὑπαιτιότητι τῆς Ἑλλάδος, ἡγεσίας ὀλεθρίας τυχούσης, τῶν πολιτῶν εἰς ἀναρχίαν, μαλθακότητα, καὶ συβαριτισμὸν ἀναρμόστως ἐθισθέντων καὶ πάσης περὶ τῶν δημοσίων πραγμάτων αβελτηρίας τε και κακίας ἀκμασάσης, κατέστη ἀναγκαία προσφυγὴ εἰς ἐπείγοντα δανεισμὸν ἀπὸ τοὺς κατ' ὄνομα Εὐρωπαίους συμμάχους καὶ ἑταίρους.
Ἀντὶ συνδρομῆς ἔτυχεν ταπεινωτικῆς οἰκονομικῆς δουλείας.
Ἀντὶ προθύμου ἀποκαταστάσεως τῆς ὑλικῆς ζημίας τὴν ὁποίαν ὑπέστη κατὰ τὸν Β' Παγκόσμιον Πόλεμον ἐκ μέρους τῶν ἀδικησάντων, ὑφίσταται ἀπώλειαν τῆς ἐθνικῆς της ἀνεξαρτησίας καὶ βιαίαν δι'οἰκονομικῶν μέσων ἀπαγωγὴν εἰς αἰχμαλωσίαν, καθημερινῶς διασυρομένης καὶ ταπεινουμένης ὡς δούλης Ρωμαίου αὐτοκράτορος ἀγομένης τραχηλοδεσμίου ὄπισθεν τοῦ ἅρματὸς του.
Διὰ τῆς ἐπισυναπτομένης ἐπιστολῆς πρὸς τὴν ἡμετέραν κατωτέραν κατὰ πολύ των περιστάσεων ἡγεσίαν, ἡ κα Σαββάκη, διακεκριμένη Κρῆσσα Καθηγήτρια της Φυσιολογίας εἰς τὸ ἐν Κρήτῃ Πανεπιστήμιον τὴν ὁποίαν πλεῖστοι προσυπέγραψαν ἀκαδημαϊκοὶ καὶ μὴ τοῦ γράφοντος προθύμως περιλαμβανομένου ὑπενθυμίζεται καὶ ἀπαιτεῖται ἡ ἀπόδοσις τῶν ὑλικῶς ὀφειλομένων ἐκ μέρους τῶν Γερμανῶν ὡς ἐλάχιστον χρέος εἰς τὴν μνήμην τῶν δεινῶς καὶ ἀναιτίως ἀδικηθέντων προγόνων.
Ἄν συμφωνῆτε προσθέσατε τὴν ὑπογραφὴν σας καὶ τὴν διαμαρτυρίαν σας πρὸς τὴν συνεχιζομένην ἀδικίαν ἐδῶ:
http://www.greece.org/blogs/wwii
Ἡ ἀπρόκλητος ἐπίθεσις τῶν ζοφερῶν δυνάμεων τοῦ Ἄξονος, ἡ πανεθνικὴ συστράτευσις πρὸς ὑπεράσπισιν βωμῶν καὶ ἑστιῶν, ἡ νίκη ἐπὶ τῶν φασιστικῶν καταφράκτων ὀρδῶν τοῦ Μουσολίνι, ἡ προδοσία Τσολάκογλου, ἡ παράδοσις, ἡ κάθοδος τῶν τευτονικῶν μηχανοκινήτων δυνάμεων τοῦ σκότους πρὸς τὴν ἑστίαν τοῦ παγκοσμίου Φωτὸς, τὸν Ἱερὸν Βράχον καὶ ἡ σβέσις αὐτοῦ διὰ τῆς ἐπάρσεως τοῦ κοσμικοῦ συμβόλου τοῦ Σκότους, τοῦ ἀντιδρόμου ἀγκυλωτοῦ σταυροῦ, ἡ μάχη τῆς Κρήτης, καὶ κατόπιν ἡ Κατοχὴ καὶ ἡ Ἀντίστασις, ὑμνητὴς τῆς ὁποίας εἶναι ὁ νέος Αἰσχύλος, ὁ Ελύτης μας, συνιστοῦν μέρος ἀναπόσπαστον τῆς οἰκογενειακῆς μικροϊστορίας μας, μέρος τῆς ταυτότητὸς μας.
Ἀτυχῶς, μέρος τῆς ταυτότητὸς μας εἶναι καὶ οἱ δοσίλογοι καὶ οἱ συνεργάται τοῦ ἐχθροῦ καὶ ἐκεῖνοι οἱ ὁποῖοι ἐξέθρεψαν, ὑπέθαλψαν, ὑπεδαύλισαν καὶ ἐπραγματοποίησαν τὸν ἐθνικὸν διχασμὸν καὶ τὸ ἀνοσιούργημα τοῦ Ἐμφυλίου σπαραγμοῦ, ὁ ὁποῖος ἐπὶ τῶν ἐρειπίων τῆς χώρας ἐπεσσώρευσεν πλὲον δυσβάστακτον ἄγος, ἐκεῖνο τῆς ἀδελφοκτονίας, ὡς ἐπιστέγασμα καὶ δεινοῦ τῶν δεινῶν τῆς ἐποχῆς ἐκείνης.
Λιμός, ἐξαθλίωσις, φόβος, ἐκτελέσεις, βασανιστήρια, πυρπολήσεις χωρίων καὶ κωμοπόλεων, δήωσις τοῦ ἐθνικοῦ πλούτου καὶ πλεῖστα ἄλλα ἦσαν τὰ ἐρεβώδη τέκνα τὰ ὁποῖα ἐξῆλθον τῆς ρυπαρᾶς μήτρας τοῦ νοός τοῦ πρωθιερέως τοῦ Κακοῦ, τοῦ Ἀδόλφου Χίτλερ καὶ τῶν συνεργατῶν του, φανερῶν καὶ κρυφῶν, εἰς Ἀνατολὴν καὶ Δύσιν γονιμοποιηθείσης ὑπὸ τοῦ Τυφωέως τοῦ Δευτέρου Παγκοσμίου Πολέμου τὸν ὁποῖον οἱ ἀπανταχοῦ ἄνομοι καὶ ἄπληστοι ἐπεζήτουν.
Ρύακες διηγήσεων, φωτογραφιῶν, ἐπιστολῶν , ἀντικειμένων, συρρέουν εἰς τὴν δημιουργίαν χειμάρων δακρύων οἱ ὁποῖοι συμβάλλουν εἰς τὴν δημιουργίαν ποταμῶν πολυβούων οἱ ὁποῖοι ἐκχέονται εἰς τὸ μέγα ρεῦμα τῆς παγκοσμίου ἱστορίας, τῶν φαντασμάτων τοῦ παιδίου τοῦ ὁποίου ἡ χεὶρ ἐθραύσθη κατὰ τὴν ἀπόπειραν συντηρήσεως ζωῆς ἀθλίας και ρακενδύτου διὰ τῆς συλλογῆς ἀπορριμμάτων γερμανικοῦ συσσιτίου, τῶν ἐκτελεσθέντων τοῦ Διστόμου, τῆς Βιάννου, τῶν Καλαβρύτων περιφερομένων ὕπερθεν τῶν ὑδάτων, ἐναγωνίως συστρεφομένων και ἀενάως ἐκφερόντων τὴν ἐσχάτην πνοὴν. Τὸ αἷμα τῶν μαρτύρων τῆς Καισαριανῆς καὶ τῆς ὁδοῦ Μέρλιν βάφει τὸν ποταμὸν ἐρυθρὸν καὶ μία σιωπηρὰ κραυγὴ ὑψοῦται πρὸς τήν ἕδραν τῆς πανανθρωπίνης Συνειδήσεως: "Διατὶ;"
Ἡ κραυγὴ παραμένει ἀναπάντητος.
Θὰ ἀνεμένετο ὑλικὴ τοὐλάχιστον ἀποκατάστασις τῶν ἐσαεὶ ἀπαραγράπτων ἐγκλημάτων, ὡς ἐλαχίστη ἀπόπειρα ἐξευμενίσεως τῆς ἀγρύπνου καὶ αἰωνίας Νεμέσεως, ἐκ μέρους τῶν ἐπιγόνων τῶν βάρβάρων καὶ ψευδῶς αποκαλουμένων πεπολιτισμένων Γερμανῶν.
Ἀντ'αὐτῆς, ἄφοβοι ἐνώπιον τῆς θεοδικίας, ἡ ὁποία ἀκόμη δὲν ἔχει σύρει τὸ ξῖφος της καὶ καταφέρει αὐτὸ ἐπὶ τῶν τραχήλων των, ὑποκριτικῶς μὲν ἐπιδεικνύουν μεταμέλειαν καὶ ἐνοχὴν δημοσίᾳ, ἐν κρυπτῷ δὲ, μεριμνοῦν ἀτέγκτως περὶ τῆς ἀποφυγῆς ἀπωλείας τοῦ χρυσίου των ὑπέρτεροι τοῦ Σάϋλοκ ἀναδεικνυόμενοι.
Δυσπραγούσης ἰδίᾳ ὑπαιτιότητι τῆς Ἑλλάδος, ἡγεσίας ὀλεθρίας τυχούσης, τῶν πολιτῶν εἰς ἀναρχίαν, μαλθακότητα, καὶ συβαριτισμὸν ἀναρμόστως ἐθισθέντων καὶ πάσης περὶ τῶν δημοσίων πραγμάτων αβελτηρίας τε και κακίας ἀκμασάσης, κατέστη ἀναγκαία προσφυγὴ εἰς ἐπείγοντα δανεισμὸν ἀπὸ τοὺς κατ' ὄνομα Εὐρωπαίους συμμάχους καὶ ἑταίρους.
Ἀντὶ συνδρομῆς ἔτυχεν ταπεινωτικῆς οἰκονομικῆς δουλείας.
Ἀντὶ προθύμου ἀποκαταστάσεως τῆς ὑλικῆς ζημίας τὴν ὁποίαν ὑπέστη κατὰ τὸν Β' Παγκόσμιον Πόλεμον ἐκ μέρους τῶν ἀδικησάντων, ὑφίσταται ἀπώλειαν τῆς ἐθνικῆς της ἀνεξαρτησίας καὶ βιαίαν δι'οἰκονομικῶν μέσων ἀπαγωγὴν εἰς αἰχμαλωσίαν, καθημερινῶς διασυρομένης καὶ ταπεινουμένης ὡς δούλης Ρωμαίου αὐτοκράτορος ἀγομένης τραχηλοδεσμίου ὄπισθεν τοῦ ἅρματὸς του.
Διὰ τῆς ἐπισυναπτομένης ἐπιστολῆς πρὸς τὴν ἡμετέραν κατωτέραν κατὰ πολύ των περιστάσεων ἡγεσίαν, ἡ κα Σαββάκη, διακεκριμένη Κρῆσσα Καθηγήτρια της Φυσιολογίας εἰς τὸ ἐν Κρήτῃ Πανεπιστήμιον τὴν ὁποίαν πλεῖστοι προσυπέγραψαν ἀκαδημαϊκοὶ καὶ μὴ τοῦ γράφοντος προθύμως περιλαμβανομένου ὑπενθυμίζεται καὶ ἀπαιτεῖται ἡ ἀπόδοσις τῶν ὑλικῶς ὀφειλομένων ἐκ μέρους τῶν Γερμανῶν ὡς ἐλάχιστον χρέος εἰς τὴν μνήμην τῶν δεινῶς καὶ ἀναιτίως ἀδικηθέντων προγόνων.
Ἄν συμφωνῆτε προσθέσατε τὴν ὑπογραφὴν σας καὶ τὴν διαμαρτυρίαν σας πρὸς τὴν συνεχιζομένην ἀδικίαν ἐδῶ:
http://www.greece.org/blogs/wwii
