ΧΡΙΣΤΟΥΓΕΝΝΑ ΧΩΡΙΣ ΧΡΙΣΤΟ: ΤΟ ΤΕΛΕΥΤΑΙΟ ΣΚΑΛΟΠΑΤΙ ΤΗΣ ΠΑΡΑΚΜΗΣ

Αγαπητοί φίλοι και φίλες Καλά Χριστούγεννα.
Όχι Καλές Γιορτές, ούτε τίποτε άλλο "πολιτικώς ορθό".

Καλά Χριστούγεννα. Εμείς οι ορθόδοξοι καλοί και κακοί χριστιανοί, είτε ως πιστοί είτε ως ανθρώπινα όντα με βάσανα, πληγές, σωματικές και ψυχικές, απανταχού του κόσμου και εγώ μαζύ τους τελευταίος στην σειρά, αυτό εορτάζομε.

Την έλευση του Χριστού Λόγου στον κόσμο ο οποίος ενεδύθη την ανθρώπινη φύση χωρίς να χάσει τίποτε από την θεϊκή του φύση, κατά το μέγα μυστήριο της ενσάρκωσης. Για χάρη μας.

Δεν χρειάζεται να είναι κανείς και πολύ παρατηρητικός για να αντιληφθεί ότι η ευχή αυτή έχει εξοβελισθεί και ριφθεί εις το πυρ το εξώτερο, ώς "πολιτικώς εσφαλμένη".

Ε, βέβαια. Που καιρός για μεταφυσικές αναλύσεις, θεούς, μυστήρια και τα τοιαύτα στην ομογενειοποιημένη δύσοσμη σούπα της παγκοσμιοποίησης εν μέσω οικονομικής κρίσης.

Τον λόγο τον έχουν οι αγορές, ο "επιστημονικός υλισμός", οι ανακριβείς και μυθώδεις "βιογραφίες" του Χριστού από τους εκπροσώπους της Νέας Εποχής, η προβολή σεισοπυγίδων, "παιχνιδιών" με αφόρητα μονότονη φλυαρία και ταλαίπωρους συμμετέχοντες να υφίστανται τα πάνδεινα όχι χάριν αμίλλης αλλά για ένα χρηματικό έπαθλο, παρελάσεις λιποβαρών μοντέλλων με παράξενα ρούχα και εν συνεχεία δογματικός σχολιασμός από "ειδήμονες", φτιαχτά τηλεοπτικά γλέντια με άμουσα και άτεχνα "τραγούδια", μουσικοί διαγωνισμοί και βεβαίως πολιτικοί διαξιφισμοί την ώρα που η χώρα παραλύει από πλημμύρες και χιονοπτώσεις, οι Τούρκοι θέλουν το Αιγαίο και βάλτε και λίγο από Θράκη, νέοι με επάγγελμα "ταραξίας" το ρίχνουν στο "αντάρτικο πόλης" υπό υψηλή προστασία και εκεί πίσω στις σκοτεινές παρυφές της δημοσιότητας να γίνονται τα αντίθετα απ' όσα ευαγγελίζονται με έπαρση παγωνιού και μυαλό όσο ένα παγώνι, οι υποτιθέμενοι αριστεροί ινστρούχτορες με τους παχυλούς λογαριασμούς σε φορολογικούς παραδείσους, μαγαζιά και κτήματα, ξενύχτια στα μπουζούκια, που μεθοδικά χτίζουν ένα καθεστώς και μου κουνάνε και το δάχτυλο από πάνω; 

Και να οι πλειστηριασμοί των σπιτιών των φτωχών που υποτίθεται ότι προστατεύουν με λογίδρια κονσέρβα μπροστά στις κάμερες των τηλεοπτικώνσ σταθμών, να η οικονομική εγχείρηση χωρίς αναισθησία σε όσους μπορούν και παράγουν κάτι ακόμη σ' αυτό τον τόπο, κωμικοτραγικές αυτοκαταγγελίες, διακηρύξεις για υπερφορολόγηση της μεσαίας τάξης σε άθλια Ελληνικά κάτι επικίνδυνες φραστικές ακροβασίες αφορώσες την Συνθήκη της Λωζάννης λες και οι Τούρκοι που παράγουν τετάρτης γενεάς δικά τους μαχητικά, προμηθεύονται S400 κλπ πρόκειται να την σεβαστούν και....και....και...

Το χρονικό πλαίσιο των Χριστουγέννων έχει καταργηθεί και ο βομβαρδισμός με διαφημίσεις, "Jingle Bells" και ψεύτικους ΑηΒασίληδες ως πρεσβευτές του καταναλωτισμού έχει αρχίσει από τον Νοέμβριο. Αντί του "Η Παρθένος σήμερον...", προβάλλεται, όταν μένει χρόνος το κατά τηλεόραση Ευαγγέλιο, αποτελούμενο από χιλιοπαιγμένες ταινίες του Χόλυγουντ με υποτιθέμενο Χριστουγεννιάτικο περιεχόμενο και η καλοπροαίρετη μεν αλλά υστερόβουλα συμφεροντολόγα διαφήμιση εταιρειών που προσφέρουν ένα ψίχουλο από τα κέρδη τους σε φιλανθρωπικούς οργανισμούς που αφορούν κατά κύριο λόγο παιδιά και απόρους γιατί έτσι πρέπει να κάνουν λένε οι επικοινωνιολόγοι τους. Πάντως κάτι είναι κι αυτό.

Θα μου πείτε, και δικαίως, ότι γκρινιάζω χρονιάρες μέρες.

Όμως, πως να μην παραπονεθώ για την βίαιη κατάργηση της ταυτότητάς μου από εγχώριους και εξωγενείς παράγοντες; Πως να μην πιω από το πικρό ποτήρι της μετάλλαξης της χώρας μου, των ηθών, των τρόπων, της φιλοσοφίας της; Πως να μην ενώσω την φωνή μου με εκείνους που διαμαρτύρονται γι'αυτή την κατάντια που με πονά ως τα τρίσβαθα της ψυχής μου; 

Πως να μην αισθανθώ την έλλειψη ηγεσίας του έθνους σε όλες τις κατευθύνσεις ως εθνικό πολικό ψύχος και να μην την διατυπώσω;

Αυτό όμως που βιώνομε είναι το τελευταίο σκαλοπάτι της πτώσης. Χριστούγεννα χωρίς Χριστό δεν γίνονται και ο καθένας με καθαρή καρδιά και πνεύμα πρέπει να κάνει μία επιλογή. Η απ'εδώ η απ'εκεί. Μέση οδός δεν υπάρχει.

Τι μου μένει; 

Μου μένει ο μοναχικός διάλογος με τον Χριστό, που η προσδοκία στον κατάλληλο χρόνο, ούτε πριν ούτε μετά, της Γέννησης του γεμίζει την ψυχή μου καρτερία, ελπίδα και αγάπη, αλλά με αυστηρούς όρους διότι έχω επίγνωση των ατελειών και σφαλμάτων μου τον χρόνο που πέρασε και δεν είναι λίγα.

Ελπίζω να μην υποπέσω στο αλλαζονικό σφάλμα της άρνησης ελέγχου λαθών, όπως αυτό που βλέπω γύρω μου που κανείς δεν ζητά συγγνώμην από κανέναν, απ' αυτόν που παραβιάζει τα σήματα της κυκλοφορίας και θέτει σε κίνδυνο την ζωή σας, ως τους άρχοντες που μου παίρνουν την μπουκιά από το στόμα για να την δώσουν όπου εκείνοι νομίζουν.

Προσπαθώ να διώξω από την ψυχή μου τον ζόφο και την απελπισία και να ζήσω με τους γύρω μου σε πνεύμα αδελφικής αγάπης την εμπειρία της ενανθρώπησης και αισθάνομαι χαρά στο αντίκρυσμα του πρωϊνού αστεριού, όπως εκείνοι που ακολούθησαν το άστρο στην Βηθλεέμ:

διότι λέγεται: 

"Ἐγώ Ἰησοῦς ἔπεμψα τὸν ἄγγελὸν μου μαρτυρῆσαι ὑμῖν ταῦτα ἐπὶ ταῖς ἐκκλησίαις. ἐγὼ εἰμὶ ἡ ρίζα καὶ τὸ γένος Δαυΐδ ὁ ἀστὴρ ὁ λαμπρὸς ὁ πρωϊνὸς."

και πιό κάτω:

"..καὶ ὁ διψῶν ἐρχέσθω, καὶ ὁ θέλων λαβέτω ὕδωρ ζωῆς δωρεὰν".

Χωρίς ἐπιτόκια, τρόϊκες Eurogroup καὶ τα παρόμοια.

Μήπως αυτὸ φοβοῦνται κάποιοι; Όταν δωρίζεται τὸ ἀθάνατο νερό τῆς αιώνιας ζωής, πόση τιμή μπορεί να έχει ἕνα ομόλογο;  

Καλά Χριστούγεννα φίλοι καὶ φίλες. Καλά Χριστούγεννα ἀπανταχοῦ συνάνθρωποι.