Παρασκευή 25 Μαρτίου 2016

ΤΟ "POURQUOIS" ΤΗΣ ΕΥΡΩΠΗΣ, Η ΕΘΝΕΓΕΡΣΙΑ ΤΩΝ ΕΛΛΗΝΩΝ ΚΑΙ Η ΙΣΛΑΜΙΚΗ ΕΠΕΛΑΣΗ

Οι πρόσφατες επιθέσεις του Ισλάμ στις Βρυξέλλες επισημοποιούν την κατάσταση πολέμου μεταξύ των δύο συστημάτων και πολιτισμών, όπως είχαμε προαναφέρει σε προηγούμενες αναρτήσεις.
Ξέχωρα από την προσωπική λαχτάρα που πέρασα, καθώς ο μικρός μου γιός ζει και εργάζεται εκεί, προσπαθώ να κατανοήσω την εμμονή της ηγεσίας της Ευρώπης στην φοβερή παθητικότητα και δεν βρίσκω άλλους λόγους πέρα από την ψευδοπροοδευτική νεοταξίτικη ιδεολογία και το ανάλογο της του μεσοπολέμου στην Ευρώπη. Από το σημείο αυτό και πέρα ανοίγεται το χάος της συνωμοσιολογίας.
Νομίζω λοιπόν ότι η ανάλογη κατάσταση ήταν το διαβόητο "Pourquois" των Γάλλων "προοδευτικών" τις παραμονές του ΒΠΠ.
Η παθητικότητα αυτὴ, απέναντι στον αποφασιστικό, επιθετικό και ομοιογενή ναζισμό ήταν από την αρχή καταδικασμένη σε ήττα, η οποία ήλθε όπως ήταν επόμενο και διέλυσε τον Γαλλικό στρατό μέσα σε λίγες εβδομάδες. Προς Θεού δεν λέμε ότι οι ναζί είχαν δίκιο και οι Γάλλοι άδικο.
Αυτό που λέμε είναι ότι όταν μία συμπαγής, καλά οργανωμένη και αποφασισμένη ομάδα ανθρώπων βρθεί αντιμέτωπη με μία παθητική, γεμάτη αμφιβολίες για τον σκοπό ενός αγώνα, τότε το πλεονέκτημα έχει η αποφασισμένη και επιθετική. 
Η ανάλογη κατάσταση σήμερα είναι η διατήρηση των ανοιχτών συνόρων, όχι όμως βορειότερα της Ελλάδας, πάση θυσία και το σύνθημα ότι "όλοι μαζύ κι αντάμα" (πλην Τσεχίας, Πολωνίας κλπ κλπ) θα νικήσομε τους τρομοκράτες. Δηλαδή, από την αρχή υπάρχει η πρώτη προϋπόθεστη της ήττας που είναι ο κατακερματισμός των δυνάμεων του αμυνομένου.
Η Ευρώπη δεν έχει κατάλαβει ότι έχει καταπιεί κάτι που δεν μπορεί να χωνέψει, αλλά όπως στα έργα επιστημονικής φαντασίας αυτό που κατάπιε, θα την χωνέψει εκείνο, τρώγοντάς της ζωντανή από τα μέσα προς τα έξω, σε έναν ασύμμετρο πόλεμο για τον οποίο και ο γηγενής πληθυσμός και οι δυνάμεις ασφαλείας δεν είναι προετοιμασμένοι ούτε ψυχολογικά, ούτε ιδεολογικά, ούτε οικονομικά, και πολύ φοβούμαι ούτε στρατιωτικά. Σημειώνομε ότι οι περισσότεροι από τους τρομοκράτες είναι ήδη πολίτες των χωρών εναντίον των οποίων ενεργούν, πλαισιωμένοι από σκληροτράχηλους καθοδηγητές με εμπειρία στα μέτωπα του πολέμου Ισλάμ  Χριστιανικών (κατα πλειοψηφία) χωρών.
Οι βουτυράτοι στρατιώτες του Βελγίου, της Ολλανδίας κλπ δεν μπορούν να συγκριθούν με τους εμπειροπόλεμους, σκληροτράχηλους ισλαμιστές που δεν διστάζουν να αποκεφαλίζουν και να προβαίνουν σε ανείπωτες ωμότητες και μπορούν και κινούνται με περισσή άνεση στο αστικό περιβάλλον των ευρωπαϊκών μεγαλουπόλεων μέσα σε ένα άρτια και από καιρό στημένο δίκτυο διοικητικής υποστήριξης. Πόσο μάλλον όταν νομίζουν ότι οι πράξεις τους αυτές είναι θεάρεστες και αποτελούν την δίκαιη τιμωρία των απίστων. Κάπου εδώ η θεολογία συνατά τον Freud και το μείγμα είναι εκρηκτικό. Και κάτι άλλο. Παίζουν το νομικό καθεστώς της Ευρώπης στα δάχτυλα και το εκμεταλλεύονται στο έπακρο.
Οι μόνοι που μπορούν να τους αντιμετωπίσουν είναι οι SAS των Άγγλων και η Λεγεώνα των Ξένων των Γάλλων. Καλό είναι να μην ξαναξυπνήσει ο Γερμανικός μιλιταρισμός ο οποίος βέβαια θα μπορούσε να τους εξαφανίσει συντομότερα από τις συνδυασμένες δυνάμεις του ΝΑΤΟ.
Σ'αυτό το σημείο, θα έπρεπε οι Ευρωπαίοι να σταθούν για λίγο στο γεγονότα του 1821 στην Ελλάδα.
Θα πρέπει να αναρωτηθούν τι ήταν εκείνο που έκανε ένα έθνος μετά από τέσσερις αιώνες κατοχής και ενώ δεν θα έπρεπε καν, αν είναι σωστές οι αναθεωρητικές ιστορικές τους προσεγγίσεις, να διατηρεί πλέον ούτε καν την μνήμη του ποιοί είναι, να ξεσηκωθεί εναντίον μιας αυτοκρατορίας διεκδικώντας την ελευθερία και την επανένταξή του στον ευρωπαϊκό χάρτη ως έθνος των Ελλήνων.
Η απάντηση ήταν το ασυμβίβαστο συνύπαρξης των δύο κοσμοθεωριών και τρόπων ζωής, παρά τους εκφοβισμούς, τα βασανιστήρια, εκδορές ζώντων επαναστατών (Δασκαλογιάννης) και ανασκολοπισμούς άλλων (Διάκος) και οι επαναστατημένοι που προέρχονταν από όλες τις κοινωνικές τάξεις (από 'δω  πάει ο ταξικός χαρακτήρας της επανάστασης), προτιμούσαν να χάσουν την ζωή τους και την περιουσία τους παρά να παραμείνουν υπήκοοι του σουλτάνου.
Οι σημερινοί διαγκωνίζονται για το ποιοί θα είναι οι μελλοντικοί κοτζαμπάσηδες του Ερντογάν σουλτάν και οι περισσότεροι είναι αριστεροί.
Μήπως η οθωμανική αυτοκρατορία δεν προωθούσε την ίδια ιδεολογία με την σημερινή της ομοιογένειας των εθνών αναγνωρίζοντας μόνον την θρησκευτική ιδιαιτερότητα;
Αλλά η Ευρώπη δεν θα το κάνει. Δεν θα καθίσει "στων Ψαρών την ολόμαυρη ράχη" να τα σκεφετί όλα αυτά.
Γιατί;
Μα διότι υπηρετεί συγκεκριμένη οικονομικοπολιτική ιδεολογία η οποία λέει ότι εν όψει καθίζησης του πληθυσμού του εργατικού δυναμικού η Ευρώπη θα πρέπει να αποκτήσει νέους εποίκους, ακόμη και αν αυτό σημαίνει σφαγή και εξαφάνιση των γηγενών, και δεν λένε βέβαια τίποτε για το άλλο κομμάτι της ιδεολογίας τους που κατέστρεψε την ιδέα της οικογένειας και του αγώνα της ζωής και την αντικατέστησε με την ιδεολογία της καταναλωτικής καλοπέρασης των χειραφετημένων γενικώς, πλην της Ελλάδος την οποία έχει ζέψει σαν υποζύγιο και δεν της επιτρέπει ούτε ανάσα να πάρει χωρίς έγκριση. Στον καιρό μας, οι γυναίκες που προτιμούν να είναι μανάδες αντί να "κάνουν καριέρα" στιγματίζονται κοινωνικά και χαρακτηρίζονται οπισθοδρομικές. Γι' αυτό το είδος "ρατσισμού", αν και ο όρος δεν είναι ορθός διότι χρησιμοποιείται πλέον για ο,τιδήποτε δεν είναι "πολιτικά ορθό" δεν μιλά κανένας, η ακόμη χειρότερα, χαρακτηρίζεται άκουσον άκουσον ακροδεξιός.
Πολύ περισσότερο όταν η δική μας πεμπτοφαλαγγίτικη αριστερά επιμένει σε έναν νοσηρό διεθνισμό ο οποίος δεν διαθέτει καμία από τις προϋποθέσεις ενός γνησίου σοσιαλιστικού διεθνισμού.
Στα γραπτά των μαρξιστών του 19ου και 20ου αιώνα, αναφέρεται ότι η διεθνής αλληλεγγύη έχει ως βάση την πολιτική ιδεολογική συνάφεια.
Που είναι εδώ η πολιτική ιδεολογική συνάφεια;
Δεν θα την βρείτε.
Διότι δεν υπάρχει. Τους χωρίζει άβυσσος, καθώς ακόμη στην αριστερή του έκδοση το Ισλάμ έχει πάντα θεολογική βάση. Διαβάστε τα γραπτά των ιδρυτών της Μουσουλμανικής Αδελφότητας της δεκαετίας του '60 και θα καταλάβετε αμέσως τι σας λέω.
Έτσι, παραμονή του Ευαγγελισμού είδαμε από κάτω από τον σταυρό της γαλανόλευκης την μαντήλα και αν δεν τους ξηλώσουμε στα γρήγορα θα δούμε κι άλλα, χειρότερα.
Ο επαναπατρισμός η η προώθηση σε εύπορες μουσουλμανικές χώρες όπως η Σαουδική Αραβία το Κατάρ κλπ , χωρίς πολλές διατυπώσεις και διαδικασίες είναι η μόνη λύση στην εισβολή.
Μας περιγελούν ως ηλιθίους στο Διαδίκτυο οι διάφοροι υπανάπτυκτοι οι οποίοι όμως ούτε ηθικούς ενδοιασμούς έχουν και ακονισμένο από την πείνα και τις κακουχίες της πατρίδας τους είναι το ένστικτο της επιβίωσης και ονειρεύονται τα επιδόματα της αποχαυνωμένης μαλθακής έως θανάτου Ευρώπης.
Έχομε πόλεμο. Ακούτε οι εκεί πάνω;
Θα σας έλεγα τίποτε χοντρό του Καραϊσκάκη, αλλά έχετε χάρη που είναι του Ευαγγελισμού σήμερα.

4 σχόλια:

  1. Εξαιρετικό!
    Και μιας και αναφέρατε τον Καραϊσκάκη: http://www.pentapostagma.gr/2016/03/%CE%B1%CE%BD-%CE%BF-%CE%BA%CE%B1%CF%81%CE%B1%CF%8A%CF%83%CE%BA%CE%AC%CE%BA%CE%B7%CF%82-%CE%B5%CF%86%CE%BB%CE%BF%CF%8D%CF%86%CE%BB%CE%B9%CE%B6%CE%B5-%CE%BC%CE%B5-%CF%84%CE%BF-facebook-%CF%86%CE%AD.html

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  2. Ευχαριστούμε και συνυπογράφουμε.
    ΖΑΒΙΤΣΑΝΑΚΗΣ ΠΑΝ.

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  3. "Η Ευρώπη δεν έχει καταλάβει ότι έχει καταπιεί κάτι που δεν μπορεί να χωνέψει..." τα λέει όλα!!! Δυστυχώς ακόμη δεν έχουν αντιληφθεί βαθιά, την εξέλιξη των πρακτικών του "politically correct" που εφάρμοζαν επί δεκαετίες... Ουσιαστικά, μη έχοντας τη δική μας (εννοώ του έθνους και των παππούδων μας) εμπειρίας των 400 χρόνων συνεύρεσης με το μουσουλμανικό πολιτιστικό γίγνεσθαι και όλων αυτών στα οποία αναφέρεσθε πολύ εύστοχα, οι Ευρωπαίοι σύρονται σε καταστάσεις που δεν θα έχουν επιστροφή. Αυτό που θα ήθελα να επισημάνω, είναι το μεγάλο πρόβλημα της δημιουργίας συγκρουσιακού περιβάλλοντος για τις αξίες που διέπουν το χαρακτήρα του έθνους μας.Αναφέρομαι στην φιλοξενία, την αλληλεγγύη, την ανιδιοτέλεια, την συμπόνοια, την εθνική συνείδηση, τον πατριωτισμό, την ελευθερία, τη δικαιοσύνη κ.α. Αυτοί οι εθνικά ανεπαρκείς και υποτελείς υποτιθέμενοι διεθνιστές και ευκαιριακοί κυβερνήτες μας, αλλά εξαιρετικοί στην προπαγάνδα, τις παρελκυστικές πρακτικές και την επικοινωνία, έχουν καταφέρει απευθυνόμενοι αποκλειστικά στο θυμικό και καθόλου στη λογική, να δημιουργήσουν μία ακόμη εσωτερική αναστάτωση στον πληθυσμό, να αποπροσανατολίσουν από φλέγοντα θέματα της επικαιρότητας και να αποσυντονίσουν τον κοινωνικό ιστό σε όλη την χώρα.(Είναι σχεδόν αδύνατο να συνυπάρχουν σε ισορροπία όλες αυτές οι αξίες τη στιγμή που δίπλα στο σπίτι σου δημιουργείται καταυλισμός μεταναστών...) Το αποτέλεσμα είναι ότι για μία ακόμη φορά η άθλια αντεθνική τους δράση ύπουλα καμουφλαρισμένη, συνεχώς εδραιώνεται και απορροφάται από το σύνολο του πληθυσμού χωρίς να έχει καταλάβει τι τον βρίσκει και που τον πάνε...

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  4. Συμφωνούμε κε Γιώργο.
    Ευχαριστώ για τον εκτενές σχόλιο

    ΑπάντησηΔιαγραφή