Παρασκευή 25 Δεκεμβρίου 2015

ΘΑ ΕΧΟΥΝ ΟΙ ΣΗΜΕΡΙΝΟΙ ΥΠΕΡΗΛΙΚΕΣ ΤΗΝ ΤΥΧΗ ΤΩΝ ΙΟΥΔΑΙΩΝ ΤΟΥ ΧΘΕΣ;

Ο ποιητής Μίμνερμος  ο οποίος έζησε στην Κολοφώνα περί το 600 π.Χ, θρηνεί στα ποιήματά του τα δεινά του γήρατος.
Μιλά για την σωματική και πνευματική εξασθένιση που επιφέρει ο χρόνος και δεν βρίσκει καμία παρηγοριά. Εκφράζει σε πανανθρώπινη κλίμακα τον φόβο της παρακμής, που είναι μεγαλύτερος από πολλές απόψεις από τον φόβο αυτού τούτου του θανάτου.
Σαν να μην έφτανε η σωματική και πνευματική εξασθένιση του γήρατος, σήμερα οι υπερήλικες αρχίζουν να αντιμετωπίζουν και μία άλλου είδους απειλή που έρχεται από τα έγκατα της ιστορίας.
Την συστηματική εξαφάνιση.
Το "γηροβοσκεῖν", η περιποίηση δηλαδή και η φροντίδα των γερόντων γονέων, η οποία ήταν θεσμοθετημένη δια νόμου στην Αρχαία Αθήνα με ποινή την απώλεια των πολιτικών δικαιωμάτων των αμελούντων αυτό το καθήκον, αρχίζει να εξασθενεί και στην πατρίδα μας, ενώ στο εξωτερικό σε μεγάλο ποσοστό το έχουν αναλάβει οι οίκοι ευγηρίας και πληθαίνουν οι φωνές που θεωρούν τους υπερήλικες βάρος στην κοινωνία και αναζητούν "λύσεις" για το πως θα ελαττωθεί αυτό το βάρος.
Δεν είναι λίγοι οι διανοούμενοι και φιλόσοφοι που έχουν προτείνει την φυσική εξόντωση των γερόντων προκειμένου να ελαττωθεί αυτό το βάρος.
Παραδείγματος χάριν ο σοσιαλιστής C.B.Shaw ήταν ένας από εκείνους που υποστήριξαν αυτή την ιδέα με πάθος.

Όμως η Δυτική αισθητική δεν επιτρέπει ωμές και βάρβαρες λύσεις, σε κοινή θέα, όπως ο δημόσιος φόνος η η συλλογή των γερόντων σε καμιόνια που θα  αναχωρούν προς άγνωστη κατεύθυνση,  τουλάχιστον χωρίς μία επίφαση κακέκτυπο "δημοκρατικής" αποδοχής της ιδέας της εξόντωσης των γερόντων από το ευρύ κοινό, για το "κοινό καλό".
Κάτι άλλο που πρέπει να συμβεί είναι η χαλάρωση των συναισθηματικών δεσμών ανάμεσα σε παιδιά και γονιούς, παππούδες και γιαγιάδες και εγγόνια και πρέπει να σκοτωθεί για πάντα στις ψυχές των νεωτέρων η ιδέα της αντιπελάργησης.
Αντιπελάργηση είναι η μεταφορά των γέρων προγόνων στα φτερά των νεαρών πελαργών κατά την ετήσια εποχιακή μετανάστευση τους. Η φύση προίκισε με το ένστικτο της αλληλεγγύης των γενεών τους πελαργούς και έτσι, τον πρώτο χρόνο οι γονείς μεταφέρουν στην πλάτη τους όσους νεαρούς πελαργούς γεννήθηκαν αργά και δεν έχουν αποκτήσει ακόμη τις δυνάμεις για το μακρυνό ταξίδι.

Αυτή είναι η πελάργηση.
Τα επόμενα χρόνια είναι οι σειρά των επιγόνων να βοηθήσουν τους γέροντες προγόνους για τον ίδιο σκοπό και αυτή η ανταποδοτική τρόπον τινα ενστικτώδης ευεργεσία των τέκνων προς τους γονείς είναι η αντιπελάργηση.
Ε, αυτό πρέπει να λείψει, διότι αναστέλλει την ανάδυση της αναγκαίας επιθετικότητας για να στραφούν οι επίγονοι έναντίον των προγόνων.  
Είναι εκείνα τα αρχέγονα τείχη της ανθρώπινης ψυχής που πρέπει να πέσουν για να στραφεί ο Δίας εναντίον του Κρόνου, που ακόμη και ως λυτρωτής από τον παιδοφάγο πατέρα πληρώνει με μειωμένη παντοδυναμία την ύβρη του ακρωτηριασμού του.  
Η κατεδάφιση αυτών των τειχών εξασφαλίζει τα προς το ζειν σε μεγάλη μερίδα κλινικών ψυχολόγων, διότι η επιθετική καταστροφή των προφόνων δεν απελευθερώνει, αλλά καταπλακώνει τον κατεδαφίζοντα, κάτω από το βάρος βράχων ασήκωτης ενοχής  που συνδυάζεται με τον τρόμο της δικής τους τύχης στο μέλλον. Και τα δύο άκρως νοσογόνα για την ψυχή.

Το λιμάρισμα του συναισθηματικού πολιτισμικού και ψυχολογικού συρματόσκοινου αναλαμβάνουν τα ΜΜΕ, η ψευδεπίγραφη διεστραμμένη "διανόηση" και διάφορα "κέντρα" και εδώ και καιρό έχει αρχίσει ένας κλεφτοπόλεμος. Δύο βήματα εμπρός, ένα πίσω.
Αρχίζοντας από την αμερικανική τηλεόραση και κινηματογράφο, και πιθηκίζοντας χονδροειδώς και ακαλαισθήτως και από την Ελληνική, διακωμωδούνται και διασύρονται οι γέροντες και διογκώνονται η και παραμορφώνονται οι αδυναμίες που επιφέρει ο πανδαμάτωρ χρόνος, μόνο και μόνο για να εμφανισθούν απο γραφικές φιγούρες χωρίς καμία σημαντική λειτουργία στο κοινωνικό γίγνεσθαι, ως τυραννικοί δεινόσαυροι που χαλάνε την ζωή των νέων.
Ελάχιστες είναι οι σειρές και τα έργα που παρουσιάζουν τους απομάχους της ζωής με θετικό τρόπο.
Παρουσιάζεται και ριζώνει η ιδέα ότι ο σεβασμός στον παππού και την γιαγιά από παιδιά και εγγόνια ανήκει στο παρελθόν και ότι είναι όχι μόνον επιτρεπτό αλλά επιβεβλημένο οι νέοι να φέρονται με τρόπο αγενή και επιθετικό απέναντί τους.   
Σε ένα άλλο επίπεδο, το οικονομικό, δίνονται το ένα διδακτορικό πίσω από το άλλο με θέματα γύρω από την  στρεβλή δημογραφία των περασμένων δεκαετιών και τις οικονομικές συνέπειες και η πλειονόητα των αναλυτών σε Δύση και Ανατολή, παραθέτουν ατέρμονα αριθμό πινάκων και δεδομένων με την ανεστραμένη δημογραφική πυραμίδα, μιλούν για την ολιγάριθμη γενιά Χ η οποία αδικείται και συνθλίβεται από τους υπερήλικες baby boomers, λες και φταίνε που γεννήθηκαν,  οι οποίοι απομυζούν πόρους για συντάξεις και υγειονομική περίθαλψη και φροντίδα και το συμπέρασμα όλων είναι η επωδός:"Συντάξεις που δεν μπορούν να πληρωθούν δεν θα πληρωθούν".
Και βεβαίως όπως όλοι γνωρίζομε, δεν πληρώνονται στην χώρα μας μετά την οικονομική κατάρρευση.
Κανείς όμως δεν μιλά για το που πήγαν τα χρήματα των ασφαλιστικών ταμείων. Η κριτική η οποία ασκείται στους υπεύθυνους διαχείρισης των ασφαλιστικών ταμείων ιδιαίτερα στις ΗΠΑ, είναι πολύ ήπια, σε σχέση με το πρόβλημα που προκάλεσαν ποντάροντας τα χρήματα σε μία χρηματιστηριακή φούσκα με τις ευλογίες της τριανδρίας του ολέθρου, Greenspan, Rivers, Summers και τα οποία άλλαξαν τσέπες μέσα σε μία νύχτα το 1999 και το 2008.
Αυτό υπαγόρευε η ηθική της αρχιέρειας του εγωϊσμού Ayn Rand.   
Μόνον στην περίπτωση της Enron η οποία καταχράστηκε χρήματα των συνταξιοδοτικών προγραμμάτων οι υπεύθυνοι πήγαν στην φυλακή. Η διαφορά είναι ότι όταν θα βγουν θα τους περιμένουν τα χρήματα που καταχράστηκαν, ενώ αρκετοί συνταξιούχοι της εταιρείας και αρκετοί εργαζόμενοι που ήταν κοντά στην συνταξιοδότηση αυτοκτόνησαν.   

Στην πατρίδα μας, πέραν της δημογραφικής ασφυξίας η οποία οδηγεί το έθνος σε θάνατο και όπου πέραν ευχολογίων, ουδέν γίνεται, ούτε για την αποτροπή, ούτε για την αντιστροφή της, η  πρόωρη συνταξιοδότηση ήταν ένα από τα εύκολα και αγαπημένα εργαλεία ένοχης πολιτικής που ασκήθηκε εδώ και δεκαετίες και όπου οι σημερινοί συνταξιούχοι φέρουν ευθύνη για το ποιούς εξέλεγαν (και εκλέγουν ) και με ποιά κριτήρια. Τα αποτελέσματα είναι γνωστά και ειλικρινά ντρέπομαι να τα περιγράψω σε περισσότερες λεπτομέρειες.
Η εικόνα αμέτρητων γερόντων μπροστά στα ATM μετά το κλείσιμο των τραπεζών το περασμένο καλοκαίρι νομίζω ότι τα λέει όλα.

Τέλος, προετοιμάζεται το κλίμα από την πλευρά της Ιατρικής και των Κοινωνικών Επιστημών για την φυσική εξόντωση των γερόντων.
Αν πληκτρολογήσετε την λέξη euthanasia, ευθανασία στην γλώσσα μας, θα πάρετε 9,830.000 αποτελέσματα. Υπάρχουν πλέον δεκάδες περιοδικά και βιβλία γύρω από το θέμα, το οποίο εξετάζεται σε όλες του τις διαστάσεις και προεκτάσεις για να περάσει βαθμιαία από την περιοχή της απαγορευμένης ζώνης της Ιατρικής στην περιοχή της κοινωνικής αποδοχής και την ανάδειξη κυρίαρχης κοινωνικής συμπεριφοράς και πρακτικής στην συνέχεια.
Η αρχή που έγινε με τον Δρα Kevorkian στο Μίσιγκαν άνοιξε τους ασκούς του Αιόλου.
Υπάρχουν "θεωρητικοί" οι οποίοι ευαγγελίζονται την "προληπτική" αυτοκτονία των γερόντων πριν επέλθουν οι σοβαρές συνέπειες της φθοράς του χρόνου ήδη από την δεκαετία του '90 και πιο πριν.
Οι οικονομολόγοι και μερίδα των πολιτικών έχουν τ'αυτιά τους τεντωμένα σε τέτοια μηνύματα και μην νομίζετε ότι τα απορρίπτουν άνευ συζητήσως.
Όπως, από την απαγόρευση της ομοφυλοφυλίας την δεκαετία του '50 φθάσαμε σε λιγότερο από έναν αιώνα στα "σύμφωνα συμβίωσης", με τον ίδιο τρόπο και την ίδια μέθοδο θα γίνει και εδώ.
https://www.questia.com/library/1912242/the-last-choice-preemptive-suicide-in-advanced-age

Εδώ τα πράγματα αρχίζουν να αγριεύουν και να αναδύονται αναλογίες και παραλληλισμοί, ανάμεσα στο τι ετοιμάζει ο σύγχρονος κόσμος για τους γέροντες και το πως προετοίμασε το Γ' Ράϊχ την "τελική λύση", την γενοκτονία δηλαδή, των Ιουδαίων στην Γερμανία και στις κατακτημένες χώρες.
 Το Ολοκαύτωμα δεν ήταν αποτέλεσμα μιας παρορμητικής απόφασης που υλοποιήθηκε κατά τον ΒΠΠ. Ήταν αποτέλεσμα συστηματικής ψυχολογικής, επιστημονικής και κοινωνικοπολιτικής προετοιμασίας σε βάθος τουλάχιστον είκοσι ετών.
Όπως και στην περίπτωση της υπονόμευσης της εικόνας και του ρόλου των γερόντων, προηγήθηκε η δημιουργία κλίματος αντισημιτισμού και απέχθειας προς τους Ιουδαίους οι οποίοι θεωρήθηκαν υπεύθυνοι για ό,τι κακό συνέβαινε στην Γερμανία του Μεσοπολέμου αλλά και πιο πριν, με πολιτικά κείμενα, προπαγάνδα που εύρισκε ευήκοα ώτα, και κυρήγματα ευγονικής, ανάλογα των κυρηγμάτων ευθανασίας του σήμερα, τα οποία όμως είχαν την ίδια βάση, δηλαδή την φυσική εξαφάνιση μιας κατηγορίας ανθρώπων. Τότε η εξολόθρευση ξεκίνησε από κατηγορίες συνανθρώπων μας όπως των
"διανοητικά καθυστερημένων", ψυχοπαθών και "εκφυλισμένων" όπου οι κοινωνικές αντιδράσεις υπήρξαν μηδαμινές τόσο στην Γερμανία, όσο και στην "δημοκρατική" Αμερική όπου σε μικρότερη κλίμακα και με λίγο διαφορετικό τρόπο είχαν επίσης αρχίσει να εφαρμόζονται.
Η συζήτηση για την ευθανασία στον καιρό μας ξεκινά από τους πάσχοντες από ανίατα νοσήματα τα οποία καταντούν την ζωή μαρτύριο για τους πάσχοντες όπου οι κοινωνικές αντιδράσεις είναι μειωμένες για ευνόητους λόγους.
Αυτή όμως είναι η Κερκόπορτα. Άπαξ και ανοίξει, ποιός θα σταματήσει την διεύρυνση των νομικών ερμηνειών και επεκτάσεων και ποιός και με τι μέσα θα αποτρέψει την υποχρεωτική της εφαρμογή με κριτήριο την ηλικία στο μέλλον; Είδαμε τα τελευταία χρόνια πως λειτουργούν ευρωπαϊκά κεκτημένα, δημοκρατικές ελευθερίες και άλλα παρόμοια φληναφήματα.
Στην Γερμανία η έννοια του κινδύνου του "εθνικού εκφυλισμού" από την μείξη Αρίων και Ιουδαίων ήταν σχετικά όψιμο βήμα στον δρόμο προς το Ολοκαύτωμα και βέβαια το επόμενο "λογικό" βήμα ήταν η μαζική φυσική εξόντωση των "μιασμάτων".
Στον καιρό μας γίνεται ήδη η επικίνδυνη ιδεολογική ανάμειξη του κοινωνικού χρέους των συντάξεων προς τους γέροντες, με την ευθανασία.

Στην Γερμανία δεν άρχισε η μεταφορά μεγάλου πλήθους Εβραίων με τους σιδηροδρομικούς συρμούς του θανάτου προς τα στρατόπεδα συγκέντρωσης αμέσως μετά την έκρηξη του Πολέμου. Προηγήθηκε η οικονομική και επαγγελματική αποδυνάμωση και εν συνεχεία εξουθένωση των Ιουδαίων αποκορύφωμα των οποίων ήταν η επισημοποίηση της βίαιης απογύμνωσης τους από τις περιουσίες τους μετά την "Νύχτα των Κρυστάλλων" το 1938 πριν την έκρηξη του πολέμου. 
Προς το παρόν δεν έχομε ζήσει κάτι παρόμοιο στην περίπτωση των υπερηλίκων, αλλά ο συνδυασμός βαρειάς φορολογίας με περικοπές συντάξεων έχει το ίδιο αποτέλεσμα. Απογύμνωση των γερόντων από τους υλικούς πόρους που τους εξασφαλίζουν τα προς το ζην, αύξηση της επιβάρυνσης τους για να συντηρήσουν την υγεία τους και αύξηση της πιθανότητας να αναχωρήσουν εις τας αιωνίους μονάς πρόωρα γι'αυτούς τους λόγους.  
Μία μίνι "Νύχτα Κρυστάλλων", συνέβη πριν μερικά χρόνια και εδώ και ήταν η άσκηση σωματικής βίας εκ μέρους των πάνοπλων ΜΑΤ παρακαλώ, πάνω σε γέροντες που είχαν πάει έξω από το Μέγαρο της Προεδρίας της Δημοκρατίας για να διαμαρτυρηθούν. Ήταν ολοφάνερος ο δισταγμός και η ντροπή την οποία εκδήλωσαν οι αστυνομικοί που με δυσκολία εκτέλεσαν τις "άνωθεν εντολές" σε αντίθεση με το φανατισμένο πλήθος των SD που έσπαζαν τις προθήκες των καταστημάτων των Εβραίων στην Γερμανία. Τις εκτέλεσαν όμως. Η αιδώς και η αναστολή να σηκώσεις χέρι σε γέροντα έχασαν απέναντι στην απειλή της απείθιας εκτέλεσης των εντολών.

Μην εκπλαγείτε λοιπόν, με την πορεία που έχουν πάρει τα πράγματα, να με δείτε με ένα κίτρινο Γ (γέρος)  στο στήθος, αντί του άστρου του Δαυΐδ και κάποιος απαράτσικ της εποχής να σας παρακινεί να με λιθοβολήσετε για να απαλλαγεί η κοινωνία από το σκουλήκι που πίνει το αίμα των νέων εισπράττοντας σύνταξη χωρίς να κάνει τίποτε. Δεν θα σας κρατήσω κακία αν υποκύψετε στις απειλές να πάνε εσάς στην τότε Γκεστάπο  "για τα περαιτέρω" αν δεν υπακούσετε.
 Να ξέρετε όμως ότι θα πρόκειται για το τέλος του πολιτισμού.

Θυμηθείτε τότε την ιστορία του Αινεία, ο οποίος από την καμένη  Τροία, παίρνει τους εφεστίους θεούς και στους ώμους του τον γέροντα Αγχίση και τον βάζει στα πλοία με τα οποία μετανάστευσε στην Ιταλία και οι απόγονοι του έφτιαξαν την Ρωμαϊκή αυτοκρατορία.
Η αλληλεγγύη των γενεών ήταν και θα είναι θεμέλιο των πολιτισμών. Μην μου πείτε ότι ήταν καλύτερες οι συνθήκες για τους εξόριστους Τρώες από τους τωρινούς Έλληνες. 
Θυμηθείτε αυτά που γράφει ο Πλούταρχος στo Περί της Αλεξάνδρου Τύχης η Αρετής ότι "...Σογδιανούς έπεισεν πατέρας τρέφειν και μη φονεύειν" για να μην αναφερθούμε στην εντολή
"Τίμα τὸν πατέρα σου καὶ τὴν μητέρα σου ἵνα εὖ σοι γένοιται μακροχρόνιον ἐπὶ τῆς γῆς" καὶ βέβαια όλη τὴν χριστιανική βιβλιογραφία.

Όλες αυτὲς τις αρχὲς οικοδόμησης πολιτισμού απειλεί η Νέα Τάξη πραγμάτων της οποίας κεντρικό δόγμα είναι ο ατομικός ευδαιμονισμός. 
Δεν είναι καλύτεροι οι Ινδιάνοι της Β. Αμερικής που αποφασίζουν να πεθάνουν μόνοι τους αν αντιληφθούν ότι η παρουσία τους απειλεί την ζωή των παιδιών και των εγγονιών τους από τους Έλληνες που στερούνται για να δώσουν στα παιδιά τους μόρφωση, στέγη και όλα τα εφόδια που χρειάζονται και παραπάνω για να προοδεύσουν.
Αν χρειαστεί, μόνοι τους θα επιλέξουν να αποχωρήσουν εκ του κόσμου τούτου.

Η Νέα Εποχή άλλο απαιτεί. Απαιτεί την κατεδάφιση της αλληλεγγύης. Απαιτεί ανάλγητα, εύκολα διαχειρίσιμα άτομα χωρίς ίχνος κοινωνικής συνοχής και συνείδησης, που στο όνομα του εγωϊσμού της Ayn Rand θα γίνουν χειρότεροι από τα SS. 
Μην υποκύψετε. Μην τους παραδώσετε την ανθρωπιά σας. Αυτή δεν μπορούν να σας την πάρουν παρά μόνον αν τους την παραδώσετε.

Δεν υπάρχουν σχόλια:

Δημοσίευση σχολίου