Πέμπτη 24 Δεκεμβρίου 2015

ΧΡΙΣΤΟΥΓΕΝΝΑ 2015:Η ΑΡΧΗ ΜΙΑΣ ΕΠΙΣΤΡΟΦΗΣ

Σήμερα, όπως κάθε χρόνο τα τελευταία τριάντα  χρόνια βγήκα στην Νέα Ερυθραία για να ψωνίσω τα δώρα μου και να δω, να παρατηρήσω, να καταγράψω τις αλλαγές από πέρισυ.
Οι αραιές επισκέψεις στην γειτονιά, λόγω του ότι εργάζομαι στην Κρήτη αλλά το σπίτι μας είναι στην Νέα Ερυθραία προσδίδουν μία ενάργεια στις αλλαγές που συντελούνται, που αλλοιώς θα χάνονταν στην τύρβη της καθημερινότητας.
Κάπου ανάμεσα στις τρεις δρασηριότητες άρχισε και μία εσωτερική κουβέντα γύρω από τα Χριστούγεννα.
Η πρώτη αλλαγή έχει να κάνει με τον καιρό.
Ανοιξιάτικη μέρα μέσα στο καταχείμωνο. Ένας λαμπερός ήλιος στολίζει με τον χρυσαφένιο δίσκο του τον καταγάλανο αττικό ουρανό που σήμερα φοράει τα καλά του και σκορπίζει ζεστασιά και φως.
Το φως το χαίρομαι. Η ζεστασιά όμως, είναι ζεστασιά Απριλίου προς Μάϊο. Είναι αφύσικη ζεστασιά.
Έρχεται στο μυαλό μου η  πρόσφατη διεθνής συνδιάσκεψη για το κλίμα στο Παρίσι. Τα περιθώρια στενεύουν και οι αλλαγές στον τρόπο ζωής μας πρέπει πια να γίνουν γρήγορα. 
Θα γίνουν είτε με το καλό είτε με το άγριο. Εννοώ ότι είτε θα φύγομε από τον πολιτισμό των ορυκτών καυσίμων ως κύριας πηγής ενεργείας, μέσω μιας συντεταγμένης πανανθρωπινης προσπάθειας και προσαρμογής, είτε οι νόμοι της Φυσικής και της Χημείας θα επιβάλλουν με απότομο και τυφλό τρόπο την τάξη. Θυμάμαι μια κουβέντα με τον γιό μου τον Αντώνη που είναι Επ. Καθηγητής στο Πανεπιστήμιο του Leuven και ασχολείται με την βελτιστοποίηση των διαδικασιών μέσω τνω οποίων μεταφέρεται ηλεκτρική ενέργεια προερχόμενη από ανανεώσιμες πηγές στο δίκτυο διανομής. Με πληροφορεί ότι στην Γερμανία ήδη το 18-20%  της καταναλισκόμενης ενέργειας από τα νοικοκυριά, προέρχεται από ανανεώσιμες πηγές ενώ στην Δανία το ποσοστό αυτό πλησιάζει το 100%. Είναι κάτι, αλλά είναι λίγο. 
Από την άλλη, μου έρχεται στο νου το βιβλίο Sapiens που πρόσφατα μου χάρισε ένας Τούρκος φίλος και όπου στις πρώτες σελίδες περιγράφεται η εξαφάνιση των άλλων ειδών ανθρώπων όπως οι Neanderthal, οι Homo Erectus, και οι άνθρωποι νάνοι του αρχιπελάγους της Ινδονησίας. Την προκαλέσαμε εμείς,  οι  έξυπνοι, οι αυτάρεσκα αποκαλουμένοι Homo Sapiens.
Τους περιορίσαμε, τους εκτοπίσαμε και στο τέλος τους σκοτώσαμε μέχρις ενός.
Δεν είμαι καθόλου βέβαιος επομένως ότι η προσπάθεια αναπροσαρμογής του πολιτισμού θα είναι ειρηνική και συντεταγμένη. Η προϊστορία και η ιστορία δυστυχώς διδάσκουν ότι αυτού του είδους οι κρίσεις λύνονται μέσα από καταστροφές και συγκρούσεις.Θα κάνομε κάτι άραγε αυτή την φορά που να δικαιολογεί την προσωνυμία sapiens η η κατάληξη θα είναι η επιβίωση του homo sapiens assasinus εις βάρος του homo sapiens praedatus και η δημιουργία του επόμενου είδους από όσους θα επιβιώσουν του homo ; 
Καθώς στρίβω στην γωνία δύο κοπελλίτσες τραγουδούν τα κάλαντα έξω από μία κλειστή σιδερένια πόρτα.
"....οἱ οὐρανοὶ ἀγάλλονται, χαίρει ἡ φύσις ὅλη...".
Από άποψη μελωδίας είναι απελπιστικά παράφωνες, όμως το είπαν σωστά: "χαίρει" και όχι "χαίρε".
Προλαβαίνω την νοικοκυρά που βγαίνει βιαστικά να τις φιλοδωρήσει και τις φιλοδωρώ πρώτος, επαινώντας τες για την ορθή απόδοση των καλάντων. Με κοιτάζουν παραξενεμένες και γελούν ευγενικά. Είναι ολοφάνερη στο βλέμμα τους η απορία "Που τον πετύχαμε αυτόν σήμερα;", "Τι προσπαθεί να μας πει;". 
Αυτό που εκείνες δεν ξέρουν είναι ότι ο παππούς με τα άσπρα μαλλιά που έχουν μπροστά τους διαβάζει ψυχές μέσα από βλέμματα τα τελευταία σαράντα χρόνια.
Είναι 14-15 χρονών και δεν καταλαβαίνουν την διαφορά στην απόδοση.
Δεν καταλαβαίνουν την διαφορά στο νόημα. 
Φρόντισαν γι'αυτό οι εγκέφαλοι της αποδομητικής σχολής που κυριαρχούν στην εκπαίδευση. Κατωτέρα, Μέση, Ανωτέρα και Ανωτάτη. Το νόημα στην γλώσσα είναι πλέον θέμα επιλογής. Είναι μία κατά προσέγγιση έννοια, χωρίς καμία προσπάθεια ακρίβειας, καλλιέπειας, συνάντησης του νοητού με το προαγματικό,  μιας επώδυνης αλλά και μεγαλειώδους προσπάθειας απόδοσης του όντως όντος, από τον ανθρώπινο λόγο. 
Η ακρίβεια είναι ντεμοντέ. Ζήτω ο σχετικισμός. Του νοήματος. Της ύπαρξης. Του ανθρώπου. 
Ζήτω η γλώσσα του Μεγάλου Αδελφού του Όργουελ. όπου "μεταρρύθμιση" σημαίνει κοινωνική καταστροφή, "γάμος" σημαίνει ανακάτεμα φύλων, παιδιών και θεσμών τουρλού και "πόλεμος κατά της τρομοκρατίας", σημαίνει εισαγωγές λαθραίου πετρελαίου, δολοφονίες αθώων, και μη γραμμικός πόλεμος όλων εναντίον όλων. 
Η Γραμματική και το Συντακτικό πετάχτηκαν μαζύ με τον Επιτάφιο του Περικλέους, τον Πλάτωνα, τον Σωκράτη, τον Αριστοτέλη, τον Δημόκριτο, τον Πυθαγόρα, αλλά και τον Παπαδιαμάντη και τον Ξενόπουλο και τον Σολομό και τον Κακριδή και τον Συκουτρή και απαγορεύθηκε η διδασκαλία του "Αρχή σοφίας, ονομάτων επίσκεψις" στις σχολικές αίθουσες. 
Σήμερα τα παιδιά στην πρώτη δημοτικού διδάσκονται ότι υπάρχουν "φωνούλες" και όχι εκείνο το απαίσιο αρχαιοπρεπές "φωνήματα". Άλλο όμως φωνή και πληθυντικός φωνές και υποκοριστικό φωνούλες και άλλο το φώνημα, η φωνή που λαμβάνει μορφή και είναι η ρίζα του προφορικού λόγου.
Μαζύ τους πετάχτηκαν και τα Πρότυπα Σχολεία που καλλιεργούν τέτοιες οπισθοδρομικές απόψεις και την αριστεία και την σαφήνεια. 
Προσπαθώ να διαβάσω σημειώσεις συναδέλφων και δεν καταλαβαίνω τίποτε. Πόσο μάλλον οι φοιηττές και οι φοιτήτριες μας. 
Η ωμή, ακατέργαστη, χωρίς καμία προσπάθεια απόδοσης του νοήματος στα Ελληνικά, μεταφορά εννοιών και λέξεων από τα αγγλικά είναι πεδίο λαμπρό σκύλευσης της γλώσσας μας, του τελειότερου οργάνου έκφρασης ανά τους αιώνες και την υφήλιο. 
"...η αλατότητα των ωκεανών" γράφει κάποιος, κατά τα άλλα δεινός βιολόγος και θεωρητικός της εξέλιξης των ειδών και γίνεται ακαδημαϊκός. Εγώ τι να προσθέσω.
Προχωρώντας πιο πέρα χρειάζεται να ενεργοποιήσω μία κάρτα από την Τράπεζά μου για να την χρησιμοποιήσω.
Θα νόμιζε κανείς ότι ύστερα από τρεις ανακεφαλαιοποιήσεις τα παθήματα γίνονται μαθήματα. Που τέτοια τύχη όμως.Τα κορόϊδα οι φορολογούμενοι τις πλήρωσαν και τις τρεις. Γιατί να αλλάξει η συμπεριφορά του προσωπικού των τραπεζών απέναντι στο κοινό;
Αλλαζονική συμπεριφορά, λίγοι στα ταμεία, μία κυρία Δ/ντρια που χαριεντίζεται με έναν μεγαλοκαταθέτη και συνεχώς ανακινεί το τεχνητά ξανθό μαλλί της για να του υπενθυμίσει ότι χτενίζεται στου "Ζωρζ" η όπως αλλοιώς τον/την λένε, και από τα τρία γραφεία με την επικεφαλίδα "Εξυπηρέτηση Ιδιωτών", τα δύο είναι άδεια και στο τρίτο κάθεται ένας βλοσυρός κύριος ο οποίος  με βλέμμα στρατοδίκη σε προειδοποιεί να μην πλησιάσεις κοντά του ούτε για καλημέρα.
Το αποτολμώ και με παραπέμπει σε ένα από τα δύο άδεια γραφεία, ενώ ο ίδιος σηκώνει το τηλέφωνο και από την γλώσσα του σώματος, καταλαβαίνεις ότι επικοινωνεί με "το πρόσωπο".
Μετά από εικοσιδύο λεπτά εμφανίζεται ένας γελαστός νέος υπάλληλος ο οποίος με εξυπηρετεί υποδειγματικά. Ναι υπάρχουν και αυτοί. Τα κορόϊδα που κάνουν καλά την δουλειά τους και στα οποία  είμαι ευγνώμων. 
Συμπέρασμα. Αν στα κατώτερα στελέχη επικρατεί τέτοια νοοτροπία φανταστείτε τι σκέφτοναι και πως συμπεριφέρονται οι ανώτεροι. Γι'αυτούς είμαστε η απαραίτητη βρώμικη πρώτη ύλη η substantia nigra των αλχημιστών, από την οποία παράγεται χρυσός. Έτσι ήταν πάντα στον κόσμο τους και έτσι θα είναι.
Αν περιμένετε ευγένεια, ταχεία εξυπηρέτηση και τα παρόμοια ξεχάστε το. 
Και που είστε. Μην σας πιάσουν μπόσικους και χρεωθείτε απέναντί τους.
Εχετε μεγαλύτερη πιθανότητα να επιβιώσετε σε μία δεξαμενή γεμάτη πιράνχας που έχουν να φάνε καμιά βδομάδα, παρά μ'αυτό το συνάφι.
Ζήτωσαν οι ηλεκτρονικές συναλλαγές οι οποίες τώρα ονομάζονται-κρατηθείτε και μην γελάσετε-"ανέπαφες". Μάλιστα "ανέπαφες". Τώρα πως πέρασαν Νέα Ελληνικά όλοι αυτοί και πως πήραν απολυτήριο Λυκείου, ένας Θεός το ξέρει.
Βγαίνοντας από την Τράπεζα βρίσκομαι στην διασταύρωση της Χ. Τρικούπη με την Ελ. Βενιζέλου.
Ναι, η αγορά κινείται εφέτος καλύτερα από πέρισυ. 
Ο κόσμος είναι περισσότερος, τα ενοικιαστήρια και πωλητήρια στα μαγαζιά αισθητά μειωμένα, αν και αρκετά καταστήματα, έχουν αντικατασταθεί από άλλα.
Ουρές στα ταμεία εφέτο, όπου διαπιστώνεται ότι παρά την τεράστια διαφήμιση το τηλεπικοινωνιακό δίκτυο και το δίκτυο πληροφορικής δεν είναι έτοιμο για να υποδεχθεί μεγάλο όγκο συναλλαγών.
Πολλές οι αστοχίες στην αποδοχή των προσωπικών αριθμών επιβεβαίωσης πιστωτικών καρτών, μακραίνουν τις ουρές.
Δεν είναι λίγοι εκείνοι που για τον λόγο αυτό επιστρέφουν το εμπόρευμα στο ράφι και βγαίνουν από το μαγαζί.
Από μόδα, άστα να πάνε.
Σε όλες τις βιτρίνες μαύρα. Εν τάξει, περνάμε πένθος σ'αυτή την χώρα  με όσα συμβαίνουν και πολύ φοβούμαι με όσα πρόκειται να συμβούν, αλλά χριστουγεννιάτικα  να μετατρέπονται οι εορταστικές συναντήσεις σε πάρτι νεκρόφιλων και με μελιτζανί κραγιόν και γόβες στιλέτο να θυμίζουν γενική συνέλευση βαμπίρ με σοβαρή σεξουαλική στέρηση, πάει πολύ.
Εναλλακτικά, ξεβαμένο τρύπιο μπλουτζήν και τρακτερωτές παπούτσες για τα ασεξουαλικά, δήθεν διαμαρτυρόμενα αναρχοαυτόνομα μανιωδώς ανορεξικά "άτομα" των  βορείων προαστίων, η υπολείμματα ρούχων τα οποία ως επί το πλείστον δεν είναι αναγνωρίσιμα και κατατάξιμα από μένα τουλάχιστον.
Για να βρείτε κάτι που να θυμίζει έστω και κατά προσέγγιση ενδυματολογικό πολιτισμό πρέπει να πάτε στις παρόδους της Ν. Ερυθραίας.
Οι πανταχού παρόντες Ρομά περισσότεροι φέτος  "δουλεύουν" την αγορά των καλάντων.
Ακόμη κι αυτοί που προσποιούνται τους κουτσούς είναι βαριεστημένοι, μπουχτισμένοι, όπως και ο κόσμος που τριγυρνά από μαγαζί σε μαγαζί και μετράει τα κέρματα στην τσέπη του παντελονιού.
Παρατηρώ όμως ότι οι διαβάτες προτιμούν τα τοπικά παιδιά και εφήβους στα φιλοδωρήματα. 
Είναι λοιπόν το πνεύμα εορταστικό; Αγάλλονται ουρανοί και άνθρωποι για την ανακαίνιση του κόσμου που αναγέλλουν τα Χριστούγεννα;
Με το στανιό θα έλεγα. Οι φυσιογνωμίες είναι τεντωμένες, με ένα στοιχείο αποξένωσης πιο δυνατό από τα προηγούμενα χρόνια. Οι Έλληνες προετοιμάζονται γι'αυτή την γιορτή με τα υπολείμματα ενός δυστοπικού καταναλωτισμού, σαν αντίδοτο, σαν όπιο αν θέλετε, για να μην αντιμετωπίσουν τις μεγάλες ερωτήσεις του ποιοί ήταν, πως κατάντησαν, ποιοί είναι τώρα και που πάνε.
Υπάρχει άραγε χώρος σε έναν τέτοιο κόσμο για τον Θεό και τον Χριστό;
Υπάρχει χώρος μετά το σφυροκόπημα του υλισμού, του καταναλωτισμού, της αναγωγής αυτής της πνευματικής χρτιστιανικής γιορτής σε τεχνητή αναπνοή σε μια πεθαμένη αγορά με όλους τους τρόπους και τα μέσα, με τις θερμοκρασίες να λειώνουν τα πάντα στο καζάνι της πολυπολυτισμικότητας;
Για τους άλλους δεν ξέρω.
Θα σας πω όμως τι συμβαίνει στην δική μου την ψυχη εδώ και κάμποσο καιρό και σας διαβεβαιώ χωρίς καιροσκοπικό συμφέρον επειδή, κακά τα ψέματα, έφτασα σε μία ηλικία όπου ο θάνατος μου την επόμενη δεκαετία είναι πιο πιθανός από την επιβίωση και θα πρέπει να τα βρω με το Αφεντικό.  
Μετά από όλες τις κατηγορίες, διαψεύσεις, αντιρρήσεις, δισταγμούς, επειδή είναι της μόδας ως επιστήμων να είμαι και άθεος και κατανικώντας τον φόβο της κατακραυγής για απλοϊκότητα και έλλειψη ευφυΐας οφείλω να πω ότι είμαι ντεϊστής, δηλαδή πιστεύω σε Θεό. 
Η καρδιά μου πιστεύει σε όλα όσα διακυρήσσει ο χριστιανισμός με την ίδια παιδική πίστη όπως όταν ήμουν δέκα χρονών και επομένως είμαι "...κατά καρδίαν"  χριστιανός. Όχι καλός, αλλά χριστιανός.
Ο νους, ο επιστημονικός νους όμως αντιστέκεται.
Χάρις όμως στην επιχειρηματολογία πιο ευφυών από μένα όπως ο καθηγητής Lennox και αυτές οι αντιστάσεις αρχίζουν να πέφτουν.
Συντελείται μία επιστροφή, η οποία ελπίζω να  καταλήξῃ σύντομα αν και όπου βρω έναν πνευματικό δάσκαλο να με ακούσῃ. 
Ως τότε θα έχω τον προσωπικό μου διάλογο μόνος, με τον δικό μου Χριστό, ο οποίος μου είπε:
"ἰδοὺ ἕστηκα ἐπὶ τὴν θύραν καὶ κρούω· ἐάν τις ἀκούσῃ τῆς φωνῆς μου καὶ ἀνοίξῃ τὴν θύραν, καὶ εἰσελεύσομαι πρὸς αὐτὸν καὶ δειπνήσω μετ᾿ αὐτοῦ καὶ αὐτὸς μετ᾿ ἐμοῦ." 
Τα λέμε κάθε βράδυ, και απόψε εορτάζω την Γέννησή του.
Ανοίξτε και σεις την πόρτα της ψυχής σας, που ξέρετε ποιός θα μπει για να δειπνήσετε μαζύ του απόψε;
ΚΑΛΑ ΣΑΣ ΧΡΙΣΤΟΥΓΕΝΝΑ ΦΙΛΟΙ ΚΑΙ ΦΙΛΕΣ ΜΟΥ.

3 σχόλια:

  1. Κυριε Σταθη ειστε το υπο εξαφανιση ειδος σκεπτομενου ανθρωπου.παρατηρωντας τον κοσμο βλεπεις οτι οι πιο πολλοι ειναι πλεον πληρως εξαρτομενοι απο τα φανταχτερα υλικα αγαθα?τι πραγματικα χρειαζεται ο κοσμος απο αυτα που προσφερονται σαν απαραιτητα?λυπαμαι που ο ελληνας εχει χαση την παιδεια και την αξιοπρεπεια του.θα ηθελα να γραφεται πιο συχνα τις αποψεις σας.ΚΑΛΕΣ ΓΙΟΡΤΕΣ

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  2. Καλησπέρα σου και Καλά σου Χριστούγεννα Σπύρο μου.

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  3. Κύριε Στάθη
    Είστε μια σπάνια φωνή στην καθημερινή ενημέρωση και πιστέψτε με πολλοί απο εμας αγωνιούμε να ρουφήξουμε το κάθε νεο κείμενο ( θέλω να σας ευχαριστήσω γι αυτό ) .
    Με την ευχή να σας έχει ο Θεός καλά σας εύχομαι ολόψυχα ΚΑΛΑ ΧΡΙΣΤΟΥΓΕΝΝΑ .

    ΑπάντησηΔιαγραφή